خشکی زاینده رود وانتقال بین حوضه ای آب کارون به زاینده رود

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 231

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FSNDRG01_075

تاریخ نمایه سازی: 28 بهمن 1398

چکیده مقاله:

امروزه همگان بر این امر ادغان دارند که کره زمین وارد دوره بحرانی از حیات خود شده است. عدم تناسب نیازهای انسان با امکانات و منابع زمین، معضل بزرگ بشر است که موجبات نگرانی اندیشمندان را بر انگیخته است. اکنون برای همه جهانیان مشخص شده است که حرکت جامعه بشری براساس توسعه پایدار، تنها راه تداوم حیات روی کره زمین است. آب گنجینه مشترک انسان هاست که باید به نسل های بعدی سپرده شود و سلامت و رفاه انسان، امنیت غذایی و توسعه صنعتی همگی در مخاطره اند، مگر انکه مدیریت یکپارچه و استفاده بهینه از منابع آب و نیز برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در سر لوحه سیاست ها، برنامه ها و سرمایه گذاری های کشور قرار گیرد، توسعه طرح های انتقال بین حوضه ای آب با رعایت کلیه ملاحظات وزیست محیطی فنی، اقتصادی، و اجتماعی آن از جمله راهکارهای نیل به اهداف توسعه پایدار در مدیریت منابع آب کشور می باشد حوزه زاینده رود با مساحت 41524 کیلومتر مربع، از شمال به حوضه آبریز دریاچه نمک، از شرق به حوضه های دق سرخ و کویر سیاه کوه، از جنوب به حوضه کویر ابرقو و از غرب و جنوب غرب به حوضه آبریز رودخانه کارون محدود می شود. توسعه اتی حوضه مبدا نباید به سبب کمبود آب با محدودیت چمشگیر مواجه شده و اگر حوضه مقصد زیان های وارده به حوضه مبدا را جبران کند. اجرای طرح انتقال ممکن است توجیه پذیر باشد. حوضه آبریز کارون بزرگ در سال 1393 کسری بیلان آبی ای بیش از 70 میلیون متر مکعب در سال داشته است و این رقم در سال های اینده بیشتر خواهد شد. از سوی دیگر، با توجه به اینکه تاکنون تونل های متعدد احداث شده برای انتقال آب از حوضه کارون به زاینده رود، بیش از آنکه منجر به حل مشکل کم آبی این حوضه شود، سبب توسعه نامتوازن حوضه و ناپایداری محیط زیست رودخانه و تالاب گاوخونی شده، این امر باعث شده برنامه های اصلی توسعه پایدار نظیر برنامه های توسعه گردشگری اصفهان به دلیل افزایش آلودگی، بیش از حد جمعیت، افت کیفیت آب خشکیدن زاینده رود .. عقیم بماند.از هر گونه تعجیل در اجرای طرح هایی جدید انتقال آب بین حوضه ای باید پرهیز کرد و ضمن تردید در آنها فقط در صورت تطبیق با اصول توسعه پایدار، ضوابط آمایش سرزمین و پایداری محیط زیست به تصمیم گیری درست اقدام کرد. از جمله نکات مهم پیامدهای منفی اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و سیاسی اجرای طرح های جدید انتقال آب در حوضه کارون بزرگ، برای مناطق پایین دست حوضه مبدا استان خوزستان است.

نویسندگان

امیر محمدی نایینی

دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه های هیدرولیک دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران شرق