مطالعه پتانسیل سیل خیزی حوضه آبخیز حاجی بختیار با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

در این پژوهش ابتدا نقشه توپوگرافی 1:25000 منطقه موردمطالعه تهیه شد و با استفاده از مدل رقومی ارتفاع DEM و برنامه الحاقی Arc Hydro حوضه مورد مطالعه به زیر حوضه هایی تفکیک شد. سپس نقشه های شیب، شبکه آبراهه ها و ارتفاع حوضه آبخیز حاجی بختیار براساس مدل رقومی ارتفاعی DEM تهیه شدو نقشه رقومی سازندهای زمین شناسی منطقه از نقشه زمین شناسی 1:100000 استان ایلام استخراج گردید. لذا از بانک اطلاعاتی نقشه های تهیه شده جهت استفاده در فرمول های هیدرولوژی به منظور بدست آوردن دبی و ترسیم هیدروگراف سیل استفاده شد. همچنین با بکارگیری روش بارب رواناب SCS، نفوذ و رواناب حوضه محاسبه شد ودرنهایت با استفاده از فرمول های تجربی براساس خصوصیات فیزیوگرافیو منحنی های شدت – مدت - دوره بازگشت بارندگی منطقه، مقادیردبی پیک سیلاب هریک از زیر حوضه ها محاسبه شد. نتایج نشان داد که زیر حوضه های با پوشش جنگلی واراضی دیم دارای کم ترین میزان رواناب و پتانسیل سیل خیزی هستند و بیشترین پتانسیل تولیدرواناب درزیر حوضه هایی است که داری توده های سنگی وگسترش خاکهای گروه هیدرولوژیک C بافت سنگین اراضی غیر قابل نفوذ می باشند. به طورکلی پتانسیل سیلخیزی منطقه موردمطالعه به 4دسته سیل خیزی کم ،کم تا متوسط، متوسط تا زیاد و زیاد تقسیم گردید

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیا ، سیل ، دبی اوج ، هیدروگراف ، حوضه آبخیز حاجی بختیار