بررسی تاثیر گرایش به قومیت بر مسئله امنیت ملی مطالعه موردی نظام بین الملل وایران

امنیت ملی مهم ترین اصل در ثبات سیاسی و استقلال یک کشور با یک واحد سیاسی می باشد، زیرا بقای هرکشور، تمامیت ارضی وثبات و استمرار حکومت آن بستگی به امنیت ملی آن کشور دارد. اهمیت این موضوع به حدیاست که برخی امنیت ملی را پیش شرط تامین سایر اهداف ملی می دانند. عده ای نیز مطرح می سازند که ملاحظات امنیتی گاه به رژیم های سیاسی حاکم بر کشورها اجازه می دهد دست به اقداماتی بزنند که حداقل در جوامع دموکراتیک برای تامین سایر اهداف قابل قبول نیست. از سوی دیگر به پایان رسیدن دوران جنگ سردو آغاز عصری جدید، امنیت ملی کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم، دچار تحول اساسی شده است. دگرگونی های دوران بعد از جنگ سرد تاثیری شگرف بر مسائل امنیتی ملل مختلف دارد و حتی می توان گفت این تحولات با توجه به یکه تازی ایالات متحده آمریکا، نقش سازمان ملل متحدوارتباط تنگاتنگ امنیت ملی با قدرت اقتصادی ، ثبات سیاسی و مسائل فرهنگی جامعه نقشی حساس در تحول مفهوم امنیت ملی، تدمین آن و مقابله باتهیدات متنوع ایفا می کند. هدف اصلی این نوشتار، بررسی عوامل بالقوه چالش های قوم گرایی بر امنیت ملی است. منظور از قوم گرایی در اینجا سیاسی شدن علائق زبانی، مذهبی وسایر مظاهر کهن و تبدیل شدن آن با عناصر اصلی بسیج سیاسی در فرآیند سیاسی جامعه است. امنیت ملی نیز در این نوشتار به شاخص هایی نظیر بی ثباتی سیاسی، اجتماعی و خلل آوردن بروحدت ملی مربوطمی شودو به مفهوم سیاسی صرف نیست بلکه ابعاداجتماعی آن را نیز در بر می گیرد. ناامنی های اجتماعی وسیاسی داخلی میتواند از عرضه های خارجی نیز نشات گرفته، با تهدیدات بیرونی نسبت به امنیت ملی کشور نیز ارتباط پیدا کند. لذا امنیت ملی تنها به امنیت حاکمان یا گروه های اکثریت قومی در جامعه مربوط نمی شود، بلکه تمام عناصر گوناگون، چون زبان، مذهب، نژاد و منافع ملی را در بر می گیرد. بدین ترتیب امنیت ملی به سود همه قشرها و شهروندان موجود در درون مرزهای جامعه ملی بوده، هرگونه چالش یاتهدید نسبت به آن،تاثیر منفی خود را برهمه قشرها و گروه های اجتماعی به جای خواهد گذارد. بررسی چالش های امنیتی و ارائه راهبردهای مناسب برای مقابله با آن، به همان اندازه که ضرورتش قطعی وانجام آن لازم است، کاری دشوار ودست یابی به آن مشکل می باشد. جمهوری اسلامی ایران به دلایل موقعیت ژئوپلتیکی وماهیت نظام سیاسی در طول حیات خود همواره با تهدیدات خارجی و داخلی مواجه بوده است.بنابراین بررسی تهدیدات امنیت ملی و ارائه راهکار مناسب برای مقابله با چنین تهدیداتی علاوه بر یک وظیفه ملی، یک وظیفه انسانی بلکه به عنوان تکلیف الهی است. آنجا که ایران بلحاظ ژئوپلتیکی کشوری با اقوام مختلف است، پس از لشکرکشی امریکا به منطقه، قومیت های ایران برای بحران آفرینی داخلی در کانون توجه به نیروهای بیگانه قرار گرفته اند. دراین برهه از زمان سوالات اساسی که می توند راهگشا باشد این است که چرامدیریت مسائل اقوام است و چرا باید موضوع قومیت درکشور با حساسیت مورد توجه قرار گیرد و فلسفه طرح چنین موضوعاتی در قالب فراخوان ها چیست در این نوشتار سعی می شوداز بعد نظری وعملی قومیت در جمهوری اسلامی ایران در راستای سوالات مطرح شده مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ایران ، قومیت ، نظام بین الملل