بررسی مدلهای تجربی شیارشدگی و ارائه یک مدل راتینگ برای مناطق سردسیر بر پایه داده های LTPP

شیارشدگی یکی از مهمترین انواع خرابی های روسازیهای انعطاف پذیر است که سالیانه بخش عمدهای از هزینه های تعمیر و نگهداری راه ها، صرف ترمیم آن می گردد. افزایش میزان تغییرشکل های ماندگار که خود منجر به افزایش عمق شیار میگردد، میتواند مشکلات جبران ناپذیری را در روسازی ایجاد کند ل عوامل اثرگذار بر شیارشدگی به دو دسته بیرونی و درونی تقسیم بندی میشوند که شناخت آنها برای مدل سازی راتینگ بسیار با اهمیت است. بارهای ترافیکی تکرار شونده، مصالح، عوامل زیست محیطی بخشی از عوامل تاثیر گذار بر شیارشدگی هستند. در این تحقیق ابتدا این عوامل معرفی و دسته بندی شده اند و سپس بر اساس داده های آژانس های نگهداری راه ها مثل LTTP و TRB یک متدلوژی برای مدل سازی شیارشدگی در مناطق مختلف آب و هوایی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شیارشدگی ، مدل سازی ، عوامل زیست محیطی