بررسی وضعیت کالبدی محلات حاشیه نشینی کلانشهرها(مطالعه موردی:محلات حاشیه نشین شیراز)

یکی از معضلاتی که امروزه گریبان گیر بیشتر شهرهای جهان است ظهور و شکل گیری پدیده حاشیه نشینی است .حاشیه نشینی از جمله عوامل تهدید کننده کیفیت زندگی و بر هم زننده تعادل کالبدی در شهرها به حساب می آید .این پدیده یکی از مهم ترین عوامل تهدیدکننده حضور مردم در فضاهای عمومی، وضعیت نامناسب زیست محیطی،وضعیت نامناسب معابر و فضاهای عمومی است و نشاط و سلامتی را در زندگی روزمره مختل میکند و با ایجاد مانع بر سر راه رشد فرهنگی و مشارکت عمومی، هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل مینماید .امروزه با توجه به گستردگی شهرنشینی و رواج حاشیه نشینی در شهرها مطالعه این موضوع، عوامل موثر برآن و راهکارهای تقویت احساس بالندگی اجتماعی ووضعیت کالبدی فضاها در شهرها ضرورت یافته است .در پی چنین ضرورتی پژوهش حاضر بر آن است تا با تاکید بر مساله حاشیه نشینی به بررسی و تحلیل اثرات کالبدی آن در شهر شیراز بپردازد .روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تحلیلی بوده که از طریق مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه اطلاعات جمع آوری گردیده و با استفاده از نرم افزار SPSS اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است .نتایج تحقیق بیانگر آن است که بین تعادل کالبدی، نوع فضای کالبدی مناطق و گسترش حاشیه نشینی رابطه معکوسی وجود دارد و هرچه میزان و تعداد حاشیه نشینان بیشتر باشد وضعیت کالبدی نامتعادل تر خواهد بود .در نهایت با توجه به نتایج پژوهش راهکارهای مناسب برای ارتقاء کیفیت کالبدی محلات موردنظردر مناطق حاشیه نشین شهر شیراز ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

وضعیت کالبدی ، حاشیه نشینی ، شیراز ، زیست محیطی