بررسی توزیع فراوانی و شدت اختلال استرس پس از سانحه و همراهی آن با مولفه های جمعیت شناختی و شغلی در پرسنل فوریت های پزشکی شهرستان جهرم

مقدمه و هدف : اختلال استرس پس از سانحه؛ PTSD نوعی اختلال اضطرابی است که بعد از حوادث استرس زای شدید همچونجنگ، زلزله، سیل، تجاوز، تصادف و در مشاغلی که در آنها ارتباط انسانی، پزشکی و آموزشی مطرح است و تنیدگی بیشتری وجوددارد، دیده می شود. از آنجا که پرسنل فوریت های پزشکی در بیشتر موارد به عنوان اولین خط ارائه دهنده خدمات پزشکی به بیمارانو حادثه دیدگان در معرض استرس و ترومای روحی هستند، لذا بر آن شدیم پژوهشی دراین زمینه انجام دهیم.روش ها : در یک مطالعه توصیفی مقطعی 100 نفر از پرسنل فوریت های پزشکی شهرستان جهرم که به عنوان تکنیسین و رانندهدر این واحدها کار میکنند، وارد تحقیق شدند و پرسشنامه پس از جلب رضایت افراد تحت مطالعه، به آنها ارایه شد. ابزار کار،پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه میسیسیپی و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک به ترتیب برای بررسی تشخیص PTSD وجمع آوری اطلاعات فردی استفاده شد. در پایان داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج : میانگین سنی افراد تحت مطالعه 48±32/1 و اکثرا لیسانس بودند. از بین افراد تحت مطالعه 2/4% مبتلا به اختلال پس از سانحه خفیف و مابقی یعنی 97/6% مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه متوسط بودند و اختلال نوع شدید گزارش نشد. در بین ابعاد چهارگانه پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه، بیشترین امتیاز کسب شده در بعد اختلال در کنترل عواطف و پس از آن،در بعد اختلال در روابط شخصی قرار گرفت. هیچ ارتباط معنی داری بین اختلال استرس پس از سانحه با سن، سطح تحصیلات، ساعات کاری، وضعیت تآهل، محل مآموریت و سابقه کاری مشاهده نشد (P> 0/05).نتیجه گیری : توصیه می شود آموزش های لازم در زمینه خودکارآمدی هیجانی و مهارت های مقابله ای و سایر آمادگی هایهیجانی به آنها ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

استرس ، اختلال استرس پس از سانحه ، فوریت پزشکی