بررسی رابطه میان سرمایه در گردش و کارایی سرمایه با توجه به نقش عامل ریسک در سرمایه گذاری

کاهش ریسک برای مدیران صندوق های سرمایه گذاری در ریسک، اهمیت زیادی دارد. در واقع، آنها میتوانند با انتخاب مجموعه ای از صنایع خاص(که همچنین سطح ریسک مخصوص به خود را دارند)، بر قرارگیری خود در معرض ریسک تاثیر بگذارند. برای صندوق های متنوع سازی شده، بازده بیشتر صندوق ریشه در این واقعیت دارد که صندوق های متنوع بیشتر در راه اندازی پروژه های با ریسک بالا، سرمایه گذاری میکنند و بنابراین چشم اندازه بازده بالایی نیز دارند. این امر به خصوص برای سرمایه گذاری های مراحل اولیه در مقایسه با سرمایه گذاری مراحل آخر، بیشتر صادق است، و یا در مورد کسر بزرگتری از صندوق هایی که در صنایع با ریسک بالا، ولی با چشم انداز بازده بیشتر، سرمایه گذاری میشوند نیز صادق است. قطعا، عبارت متنوع سازی رابطه مستقیمی با تعداد سرمایه گذاری ها ندارد، که بر میزان زمانی که مدیران صندوقهای سرمایه گذار ریسک میتوانند به هر سرمایه گذاری اختصاص دهند، تاثیر میگذارد. این پژوهش در صدد تبیین رابطه بین سرمایه در گردش و کارایی سرمایه گذاری با ریسک پذیری است. بدین منظور، سه فرضیه برای بررسی این موضوع تدوین و بر روی داده های مربوط به 89 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 6) ساله) 1396-1391 آزمون گردید. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی میباشد و از لحاظ ماهیت و روش از نوع توصیفی-همبستگی به شمار میرود. الگوی رگرسیونی پژوهش با استفاده از روش داده های تلفیقی با رویکرد اثرات ثابت، بررسی و آزمون شد. همچنین نرم افزار مورد استفاده در این پژوهش استاتا نسخه 14 میباشد. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد بین سرمایه در گردش و کارایی سرمایه رابطه وجود دارد و همچنین عامل ریسک در سرمایه گذاری بر رابطه بین سرمایه در گردش و کارائی سرمایه گذاری تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

سرمایه در گردش ، بیش سرمایه گذاری ، کم سرمایه گذاری ، ریسک پذیری