بررسی مسائل و معضلات مدیریتی در شهرهای جدید

افزایش جمعیت علت اولیه گسترش سریع شهرها به حساب می آید، ولی پراکندگی نامعقول آن اثرات نامطلوبی بر محیط طبیعی و فرهنگی جوامع میگذارد . تلاشهای زیادی برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترش پراکنده ی شهرها به عمل آمده است. ساماندهی و برنامه ریزی منسجم به منظور بهبود کیفیت زندگی شهروندان و فضای شهری از یک سو و کنترل و مهار حاشیه نشینی و شکل گیری شهرکهای خودرو و بیبرنامه در اطراف شهرهای بزرگ از سوی دیگر، ضرورت شکلگیری و طراحی شهرهای جدید با برنامه را حتمی ساخته است. با این وجود میبایست در سیاستهای کلان توسعه شهری کشور، ضعف مدیریتی در ساختار اداری، اجرایی این شهرها و بالاخره محدودیتهای ناشی از خلاء هویت در شهرهای جدید، تجدید نظر نمود. رفع این نقیصه ها میتواند در ارتقاء جایگاه شهرهای جدید در نظام شهری کشور نقش آفرین باشد. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش بررسی مسائل و معضلات مدیریتی در شهرهای جدید با روش توصیفی تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا به ضرورت ایجاد شهرهای جدید و ضرورت تداوم ایجاد شهرهای جدید در ایران پرداخته و سپس عملکرد شهرهای جدید مورد بررسی قرار گرفت و در انتها چالش ها و مشکلات اساسی در این شهرها ارزیابی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد مسائلی که باعث عملکرد ضعیف شهرهای جدید شده فقدان برنامه ریزی منطقه ای و توجه صرف به طرحهای شهری که نتیجه این امر در غالب موارد باعث ایجاد صدمات جبران ناپذیر به توان زیست محیطی و منابع غیرقابل احیاء بوده است. این عامل متوجه انواع توسعه ها و ساخت و سازها میشود که در مورد شهرهای جدید نمودی قوی تر دارد. همچنین اعلام این مطلب که از سوی وزارت مسکن و شهرسازی که این شهرها بدون کمک دولت ساخته میشوند و در نتیجه هیچ یک از بخشها و دستگاه های دولتی تعهدی برای پاسخگویی به نیازهای این شهرها ندارد. این امر سبب بار مالی سنگینی برای مدیران شهرهای جدید شده است.

کلیدواژه ها:

معضلات مدیریتی ، شهرهای جدید