ارزیابی تغییرات جزایر حرارتی شیراز با استفاده از تصاویر ماهواره لندست (سال های 1986و2019)

آگاهی از توزیع مکانی و زمانی دمای سطح زمین برای تعیین بیلان انرژی زمین، مطالعات هواشناسی، اقلیمی و تبخیر وتعرق ضروری است.دمای سطح زمین مقدار خالص انرژی است که تحت شرایط اقلیمی در سطح زمین متوازن شده و به مقدار انرژی رسیده به سطح زمین، گسیلندگی سطح، رطوبت و جریان هوای اتمسفر، بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات مکانی جزایر حرارتی شهرشیراز در بازه زمانی 1986تا 2019 است. بدین ترتیب با استفاده از تصاویر ماهواره لندست، دمای سطح زمین استخراج شد. سپس با استفاده از معادلات حرارتی و الگوریتم مرکز مشابهت دمای سطحی زمین برای دوره های 1986و 2019 محاسبه گردید. جزایر حرارتی ازنظر تعداد وسعت در سال 1986 هم وسعت کمتری، هم دمایی کمتری نسبت به سال 2019 داشته اند. به طوری که در سال 1986 دما بین 52-27رجه سانتی گراد بوده و در سال 2019 بین 52-31سانتی گراد رسیده است. افزایش دما در سال 2019 در منطقه 7 به سمت شرق به دلیل وجود مناطق مسکونی و رشد جمعیت، ساختمان، سازمان سیمانی وآسفالتی است. این سطوح بیش از آنکه خورشید را منعکس کنند آن را جذب خواهند کرد و باعث افزایش دما در مناطق شهری شده است و اقلیم خاصی را برای منطقه حاکم کرده است.

کلیدواژه ها:

جزایر حرارتی ، جهش شهری ، لندست ، شهرشیراز