ضوابط شرعی اهدای عضو از منظرفقه شیعی

زمینه وهدف: اهدای عضو به عنوان یکی از مقوله های مطرح در علوم پزشکی است که امروزه نسبت به گذشته بیشتر مورد توجه جامعه ی مدرن قرار گرفته است. اهدای عضو در رابطه با یکسری بیماران خاص به عنوان اهدای زندگی به کار می رود. مسئله پیوند عضو در دنیای شرعیات و اصول فقهی یک مسئله ی نوظهور است که بررسی آن در علم پزشکی و از طرفی احکام شرعی، باید دقیق و متناسب یا زمان عصر حاضر باشد. در این موضوع بعضی از مراجع عظام تقلید، اهدای عضو و پیوند به بیماران نیازمند اعضا را جایز شمرده اند/ اما در مقابل عده ای از فقیهان اهدای عضورایی احترامی به ذات نفس مسلمان تلقی می کنند ولومرگ مغزی وی مسلم باشد، جایز نمی دانند. از این رو هدف از این مطالعه بررسی ضوابط شرعی اهدای عضو از منظر فقه شیعی می باشد. روش شناسی: مطالعه حاضر یک مقاله مروریاست که در بازه زمانی پاییز 1398 یا بررسی مقالات نمایه شده در بانک های اطلاعاتی از جمله، Google scholar و سایت های معتبر اینترنتی و کتب فقهی معتبر انجام شده است. یافته ها: علی رغم اینکه اهدای عضو عالی ترین نوع از خود گذشتگی محسوب می شود عه ای از فقها معتقدند که اهدای عضو از فرد زنده به فرد زنده ی دیگر موجب هتک حرمت به نفس انسان اهدا کننده عضو شده و این کار را مجاز نمی دانند و همینطور براساس سنت پیامبر اسلام، پیوند عضو از انسان مرده به انسان زنده نیزجایزنمی دانند. در مقابل عده ای از مراجع عظام از جمله امام خمینی و مقام معظم رهبری و. اهدای عضو را جایز شمرده اند. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به مطالعات انجام شده، و یا در نظر گرفتن حفظ حیات و جان انسان ها به نظر می رسد در صورت اضطرار مسئله ی اهدای عضو جایزدانسته شده است.

کلیدواژه ها:

ضوابط شرعی ، اهدای عضو