جداسازی ژن رنین از قارچ Rhizomucor miehei و همسانه سازی آن در وکتور بیانی E. Coli

رنین یک آسپارتیک پروتئاز است که آنزیم اصلی به کارگرفته در تولید پنیر می باشد. استفاده از رنین در تولید مواد غذایی، سابقه طولانی دارد و در تمام دنیا برای عملیات پنیر سازی ضروری است. آنزیم رنین نیز در گروه این آنزیم ها قرار دارد که از منابع حیوانی، گیاهی و میکروبی قابل تهیه است. آنزیم کیموزین (رنین) جداسازی شده از شیردان گوساله نشخوارکنندگان به طور سنتی به عنوان آنزیم لخته کننده شیر برای تولید پنیر استفاده می شود. مسایلی از قبیل افزایش جمعیت، افزایش تولید محصولات لبنی و کاهش تمایل به ذبح گوساله نشخوارکنندگان برای تهیه مایه پنیر به دلیل بالا رفتن مصرف جهانی گوشت، مشکلات زیادی در عرضه مایه پنیر ایجاد کرده و سبب به هم خوردن عرضه و تقاضای این ماده مهم و مورد نیاز کارخانجات لبنی شده است. به همین دلیل صنایع شیر همواره به دنبال جایگزین مناسبی برای آنزیم رنین بوده است و از این نظر آنزیم های لخته کننده با منشاء میکروبی از اهمیت زیادی برخوردار ند. به طوری که، بیش از یک سوم صنایع لبنی در سراسر جهان از رنین با منشاء ریزسازواره ها استفاده می کنند. رنین حاصل از ریزسازواره های مختلف از دهه ی 1970 تحت نام های تجاری مختلف مانند رنیلاز، فورماس و غیره برای تولید پنیرهای با ویژگی های خاص مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر صنایع لبنی به طور گسترده از رنین میکروبی تولید شده از منابع قارچی به خصوص رایزوموکور پوسیلوس (Rhizomucor pussillus)، رایزوموکور میهی (Rhizomucor miehei)، اندوتیکا پارازیتیکا (Endothica parasitica)، آسپرژیلوس اوریزا (Aspergillus oryzae) و آیرپکس لاکتیس (lactis Irpex) و نیز رنین نوترکیب تولید شده توسط ریزسازواره ها استفاده می کند. امروزه استفاده از تکنولوژی DNAنوترکیب، رهیافت های کارا و مقرون به صرفه ایی را برای تولید کیموزین نوترکیب فراهم نموده است. بطوری که بخش مهمی از رنین موجود در بازار بین المللی را کیموزین نوترکیب تشکیل می دهد [1، 2، 3 و 4]. بنابراین تولید این محصول با ارزش در داخل کشور نقش بسیار مهمی را در در جلوگیری از خروج ارز از کشور ایفا خواهد کرد. لذا این تحقیق با هدف از این تحقیق جداسازی ژن رنین از قارچ رایزوموکور میهی و همسانه سازی آن در ناقل بیانی pET-28a انجام گرفته است.