نتایج مصاحبه با 200 بیمار کانسری چرا حقوق خود را درخواست نکردید

سابقه و هدف: تحقیقات در زمینه حقوق بیمار در ایران در دهه گذشته نشان می دهد که بیشتر مطالعات درباره آگاهی و رعایت حقوق بیماران است؛ ودر زمینه اینکه چرا بیماران کانسری حقوق خود را در خواست نمی کنند مطالعه ای صورت نگرفته ؛لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی دلایل عدم درخواست بیماران کانسری ازحقوق خود صورت گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه در بیمارستان امام خمینی ساری و در بخش انکولوژی انجام شد. نمونه گیری در دسترس و اطلاعات به روش مصاحبه رو در رو در بخش و در مکانی مناسب و با 200 بیمار کانسری انجام گردید. جمع آوری اطلاعات از نظر زمانی سه ماه و قبل از انجام کار از بیماران برای مصاحبه اجازه گرفته شد. اطلاعات در دو قسمت، اطلاعات دمو گرافیک و دسته بندی پاسخ ها در مقابل یک سوال باز چرا حقوق خود را درخواست نکردید بوده است. پاسخ های مشارکت کنندگان در صورت رضایت برای انجام مصاحبه، یادداشت گردید.اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-10 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها اکثریت شرکت کنندگان در مطالعه مرد ( 56 در صد) -بی سواد 34 درصد-کم سواد 17 درصد و بیش از نیمی از بیماران شغلی نداشتند.پاسخ ها در مقابل این سوال که چرا حقوق خود را درخواست نکردید اینگونه دسته بندی شد: 44 درصد بیان نمودند که از مفاد منشور حقوق بیمار آگاهی نداشتیم. 27 درصد اظهار نمودند کهه نگران بودیم درخواست حقوق اثر بد بررویه درمان بگذارد. 18 در صد اظهار نمودند که پرسنل خیلی مشغول بودند و وقت نداشتند 10 درصد اظهار نمودند که به نقش ها و محیط آگاهی نداشتیم 10 درصد اظهار نمودند که اهمیتی برایمان نداشت.بحث و نتیجه گیری: نتایج علاوه بر عدم آگاهی بیماران به این نکته ظریف که بیماران اعتماد به کادر درمان نداشته و نگران وضعیت خود برای درخواست حقوق قانونی خود از سیستم های خدمات رسانی هستند.به نظر می رسد نقش وکیل مدافع بودن پرستاران در بیمارستان ها کم رنگ شده است و نیاز به طراحی ساختارها و تشکل های حمایتی برای بیماران به خوبی احساس می شود.

کلیدواژه ها:

حقوق بیمار ، بیماران کانسری ، نقش های پرستاران ، آگاهی بیماران ، منشور حقوق بیمار ، درخواست حقوق ، وکیل مدافع