رابطه شادکامی، سلامت روانی و حمایت اجتماعی در کارکنان دانشگاه

شادکامی یکی از مولفه های بهداشت روان در حوزه ی روانشناسی مثبت گرا بوده و در اصطلاح علمی معادل بهزیستی ذهنی و رضایت از زندگی است. این پژوهش با هدف بررسی میزان شادکامی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران و ارتباط آن با سلامت روانی و حمایت اجتماعی انجام گرفت. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود که از بین کلیه ی کارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396 ، تعداد 240 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب و مقیاس شادکامی آکسفورد، پرسشنامه ی سلامت روانی و پرسشنامه ی حمایت اجتماعی را تکمیل کردند. یافته ها بیانگر آن بود که شادکامی کارکنان در حد متوسط است و همچنین یافته های حاصل از همبستگی نشان داد که رابطه ی معنی داری میان شادکامی کارکنان با حمایت اجتماعی و سلامت روانی وجود دارد. با توجه به ارتباط معنیدار شادکامی با سلامت روانی و افزایش بهره وری کارکنان و ارتباط متقابل و موثر با دانشجویان، پیشنهاد می شود که برای افزایش شادکامی این افراد، به وسیله ی مداخلات روانشناختی مناسب اقدام گردد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، سلامت روانی ، حمایت اجتماعی ، کارکنان دانشگاه