تاثیر رویکرد هیجان مدار بر ناگویی هیجانی و شادکامی زناشویی زوجین دچار طلاق عاطفی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی با رویکرد هیجان مدار بر ناگویی هیجانی و شادکامی زناشویی زوجین دچار طلاق عاطفی انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری ژوهش شامل تمامی زوجین ناسازگار مراجعه کننده به دادگاه خانواده، شوراهای حل اختلاف و مراکز مشاوره منطقه 1 شهر تهران در طول فصل زمستان 1397 بودند. برای انتخاب نمونه آماری از بین زوجین واجد شرایط ورود به مطالعه با روش در دسترس، 20 زوج ( 40 نفر) انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین و سپس رویکرد هیجان مدار طی 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. برای جمعآوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه های شادکامی زوجین تگریان و ناگویی هیجانی تورنتو در دو مرحله پیش و پسآزمون استفاده گردید. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش در میزان ناگویی هیجانی و شادکامی زناشویی بعد از تعدیل اثر پیش آزمون تفاوت معنی دار وجود دارد و به عبارتی شادکامی زناشویی زوجین نسبت به گروه کنترل افزایش و ناگویی هیجانی کاهش یافته بود؛ بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده زوج درمانی با رویکرد هیجان مدار بر افزایش شادکامی زناشویی و کاهش ناگویی هیجانی زوجین دچار طلاق عاطفی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

هیجان مدار ، شادکامی زناشویی ، ناگویی هیجانی ، طلاق عاطفی