تاثیر طرحواره درمانی بر صمیمیت زناشویی زنان دچار طلاق عاطفی
محل انتشار: هفتمین کنگره انجمن روانشناسی ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 584
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIPSA07_043
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1398
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر صمیمیت زناشویی زنان دچار طلاق عاطفی شهر تهران در سال 1397 - 98 انجام گردید. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش را زنان - مراجعه کننده به کلینیک های منطقه 1 و 2 شهرستان تهران تشکیل دادند که با استفاده از پرسشنامه طلاق عاطفی، زنانی که دچار طلاق عاطفی هستند، مورد شناسایی قرار گرفتند که در مجموع 47 نفر بودند. به روش نمونه گیری در دسترس 26 نفر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش به صورت مساوی و تصادفی جایگزین شدند. قبل از شروع جلسات طرحواره درمانی برای گروه آزمایش، در دو گروه به سوالات پرسشنامه صمیمت زناشویی تامپسون و همکاران ( 1983 ) پاسخ دادند. سپس جلسات طرحواره درمانی در 10 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد، اما برای گروه کنترل، هیچگونه مداخله ای اعمال نشد؛ بلافاصله بعد از اتمام مداخله آزمایشی برای گروه آزمایش، پس آزمون صمیمت زناشویی برای هر دو گروه اجراشده و داده های لازم جمع آوری شد. یافته های توصیفی نشان داد که صمیمت زناشویی گروه آزمایش افزایش پیدا کرده است ولی گروه کنترل تفاوت محسوسی نکرده است؛ همچنین نتایج پژوهش با استفاده روش کوواریانس یکراهه گویای اثربخشی طرحواره درمانی بر افزایش صمیمت زناشویی زنان دچار طلاق عاطفی بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعیده ثانی نژاد
کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه تهران، تهران، ایران