بررسی اگاهی و نگرش جنسی زوجین در دوران بارداری

تمایلات جنسی انسان با وجود اینکه ممکن است به واسطه حالت بارداری افزایش یا کاهش یابد،مورد شک و تردید نسل ها بوده است و در این زمینه نهی هایی وجود داشته است. قبلا فرض بر این بود که این نهیها و تحریم ها بر اساس واقعیت بیولوژیکی تثبیت شده ای انجام می گیرد ولی در واقع این تفکرات بی اساس و قضاوتهای تبعیض آمیز از تجربیات شخصی و مشکلات فردی عده ای معدود از افراد ناشی شده اند .با توجه به اینکه الگو ی تغییرات فعالیت جنسی دردوران بارداری ناشی از باورها وتصورات غلط از تغییرات فیزیکی وروانی این دوران می باشد به منظور تعیین اگاهی و نگرش زوجین از روابط جنسی دردوران بارداری ،این تحقیق روی زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی تحت پوشش یکی از دانشگاههای شهر تهران در سال 1384 انجام شد در این مطالعه که در سال 1384 انجام شد به مدت سه ماه کلیه خانمهای بارداروهمسرانشان، مراجعه کننده به مراکز مراقبتهای دوران بارداری بیمارستانهای تحت پوشش یکی از دانشگاههای شهر تهران مورد فعالیت جنسی در دوران بارداری در یک فرم اطلاعاتی ثبت گردید حدود 46 %مردان و 43 %زنان باردار نسبت به روابط جنسی دارای نگرش مثبت وحدود 40 %مردان و 25 % زنان نسبت به روابط جنسی در دوران بارداری دارای اگاهی بودند.بین اگاهی و نگرش جنسی زنان و همسرانشان در دوران بارداری ارتباط معنی دار وجود داشت بطوریکه انها که اگاهی بیشتری داشتند نگرش مثبت نسبت به این امر نشاندادند. فعالیت جنسی زنان در 60 % موارد کاهش یافته بود که علت ان را ترس از صدمه به جنین ،ترس از سقط ، و زایمان زودرس و عفونت بیان کردند.هم چنین در 43 %موارد تمایلات همسران زنان باردار در طی حاملگی کاهشیافته بودکه علت ان را رعایت همسر در دوران بارداری ،بهم خوردن اندام همسر و ترس از صدمه به جنین بیان کردند نتیجه گیری:نگرش و اگاهی زنان حامله به فعالیت جنسی در بارداری تقریبا تمام عملکرد های انها راتحت تاثیر قرار میدهد . لذا برای حل مشکلات جنسی این دوران لازم است که تلاش ها در جهت تغییر نگرش زنان نسبت به فعالیت جنسی طی حاملگی متمرکز گردد.