رابطه سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن با رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی-حرکتی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن با رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی- حرکتی شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 150 نفر دختران نوجوان معلول جسمی- حرکتی بود که به روش دردسترس انتخاب شدند. طرح پژوهشی از نوع همبستگی بود. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه سبک زندگی سلامت محور واکر و همکاران( 1987 ) و پرسشنامه رغبت سنج ازدواج حیدری و همکاران ( 1383 ) بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان دادند بین سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن (وضعیت تغذیه، فعالیت بدنی، مسئولیت پذیری در قبال سلامت، مدیریت استرس، روابطه بین فردی، رشد معنوی) با رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی- حرکتی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد سبک زندگی سلامت محور، و ابعاد تغذیه، روابط بین فردی، رشد معنوی، مدیریت استرس، فعالیت بدنی و مسئولیت پذیری در مورد سلامت، به ترتیب، پیش بینی کننده های مناسبی برای متغیر ملاک رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلولجسمی- حرکتی می باشند.

کلیدواژه ها:

رغبت به ازدواج ، سبک زندگی سلامت محور ، دختران نوجوان ، معلول جسمی- حرکتی.