روایتی از بهبود درک اهرم و تکیه گاه با روش حل مسئله

پژوهش حاضر از نوع درس پژوهی وبا عنوان روایتی از بهبود درک اهرم و تکیه گاه با روش حل مسئله در دبستان قدس تلارم واقع در شهرستان محمود آباد در استان مازندران اجرا شده است. این درس پژوهی حاصل فعالیت تیمی و مستقیم4 نفر از همکاران در زمانی قریب به چهار ماه بوده است. از آن جا که درک مفاهیم علوم در دانش آموزان تمام مقاطع به خصوص مقطع ابتدایی سخت و پیچیده است، برآن شدیم تا پژوهشی در این راستا ارائه دهیم و چالشی از چالش های علوم در مقطع ابتدایی را برطرف نماییم. باتوجه به پیچیدگی مبحث اهرم، کاربرد آن در زندگی روزمره، گستردگی مفهوم آن و نظرسنجی های انجام شده، مبحث اهرم راجهت درس پژوهی انتخاب کردیم. در این پژوهش سعی نمودیم با نگاه اختصاصی به اهرم و چالش های آن، تغییری در روند یاددهی و یادگیری ایجاد نماییم و با توجه به آنکه در این مبحث، اصلی ترین و اساسی ترین قسمت که برای دانش آموزان جدید بوده و غالبا به خاطر ضعف در تدریس، دچار درک اشتباه و کج فهمی می شوند، تکیه گاه است نگاه خاصتری به آن داشته ایم و بر اساس قانون تکیه گاه سازی و استفاده از روش های مختلف تدریس مثل ایفای نقش، حل مسئله، پرسش و پاسخ، بحث گروهی، نمایشی و مکاشفه ای در تفهیم و نهادینه سازی این مفهوم تلاش کرده ایم. با توجه به آنکه یکی از اهداف کلی در علوم پنجم آشنایی دانش آموزان با ماشین های ساده است کار با توضیح این مفهوم شروع می شود. در ادامه با روش ایفای نقش، دانش آموزان دچار چالش شده و برای حل مسئله فرضیات خود را ارائه می دهند، بعد از بررسی فرضیات با مفاهیم اهرم و تکیه گاه آشنا می شوند. در ادامه مسیر تدریس با معرفی اهرم های گوناگون و محل تکیه گاه در آنها و انجام آزمایش کتاب سعی در بهبود درک این مفاهیم داریم. باتوجه به نتایج نظر خواهی از اعضای گروه درس پژوهی مدرسه و دانش آموزان و مشاهده رفتار آنها پس از هر تدریس و بررسی نتایج ارزشیابی پایانی،مشخص گردید که میزان یادگیری دانش آموزان در اجرای دوم %8 بیشتر از اجرای اول بوده و به درک عمیق تری از مفاهیم فصل دست یافته اند.

کلیدواژه ها:

ماشین ، ماشین ساده ، اهرم ، تکیه گاه