مدلسازی سیکل تبرید اجکتوری - لوله حرارتی به کمک مدلسازی عددی اجکتور

استفاده از منابع انرژی حرارتی با کیفیت پایین از قبیل گرمای تلف شده در صنایع، انرژی خورشیدی و غیره در سیکل تبرید اجکتوری، نیاز به استفاده از انرژی الکتریکی را به شدت کاهش میدهد. استفاده از لوله حرارتی نیز استفاده از انرژی الکتریکی را در این سیکل تبرید به صفر میرساند. از اینرو، در این مقاله به ترکیب اجکتور و لوله حرارتی در سیکل تبرید میپردازیم که سیستمی فشرده با عملکرد بالا میباشد.این سیستم شامل لوله حرارتی، اجکتور، تبخیر کننده، چگالنده، ژنراتور و شیر انبساط است. انرژی با کیفیت پایین از یک منبع در ژنراتور به سیستم اضافه میشود و سیال عامل تبخیر شده و از طریق نازل اولیه اجکتور جریان مییابد. با کم شدن فشار این سیال، سیال تبخیر کننده را به داخل اجکتور می کشد. بنابراین عمل تبرید میتواند تکمیل شود. در کندانسور بخشی از سیال عامل به وسیله لوله حرارتی به ژنراتور رفته و باقیمانده آن از طریق یک شیر انبساط به تبخیر کننده میرود. در این مقاله به کمک مدلسازی عددی اجکتور نسبت مکش آن به طور دقیق تعیین شده است و به کمک این نسبت مکش و تحلیل لوله حرارتی به کمک روابط نیمه تجربی، سیکل تبرید اجکتوری – لوله حرارتی تحلیل گردیده و ضریب عملکرد آن، ظرفیت تبرید و تعداد لوله حرارتی برای این منظور تعیین شده است. نتایج نشان میدهند که با بیشترین ظرفیت تبرید 3600 وات در نطر گرفته شده طول 10میلیمتر برای کندانسور و 10میلیمتر برای اواپراتور و همچنین طول کل لوله حرارتی 183/47میلی متر است که بیشترین مقدار ظرفیت تبرید را تولید کرد و بر اساس آن تعداد 19 لوله حرارتی برای این ظرفیت مورد نیاز میباشد. در این وضعیت ضریب عملکرد سیکل تبرید اجکتوری – لوله حرارتی برابر 0/78 میباشد.