واکاوی مفهوم دموکراسی در ادبیات کلاسیک غرب؛ ابعاد و رویکردها

این مقاله ضمن واکاوی مفهوم دموکراسی در ادبیات کلاسیک غرب در سه برش تاریخی در فلسفه سیاسی یونان باستان، فلسفه سیاسی مسیحی و دوره جدید، نشان می  دهد  که  چرا  و چگونه  دموکراسی در فلسفه سیاسی غرب مفهومی معطوف به غایتی آرمانی است .به عبارت دیگر، این  مقاله،  با شالوده شکنی مفهوم دموکراسی به مثابه ابزار یا روشی برای جمهور و با نگاه  به  دموکراسی  از منظر  دموکراسی اجتماعی، به عنوان مفهومی ایده آل، بر آن است تا نشان دهد دموکراسی پیش از آنکه وابسته  به شکل جمهور باشد، معطوف به محتوایی است که آرمان آن جز با آزادی معقول  به  دست  نمی  آید  . خویش کاری افلاطون و نوع دوستی ارسطو و شریعت مداری اهل کلیسا، هیچ یک  به  لحاظ  محتوی،  با  آنچه که در دوره جدید و پس از ظهور هابز و لاک، به  خوانده  شده،  تفاوت  ماهوی لیبرالیسم   عنوان ندارند .آنچه که تحت عنوان لیبرالیسم و یا دموکراسی لیبرال قرایت می شود،  مساله  ای محتوایی  و نه  شکلی است که می تواند در آرای فیلسوفان قدیم  مورد  بازخوانی  مجدد  و در آرای فیلسوفان  جدید  بازتفسیر شود.

کلیدواژه ها:

دموکراسی یونانی ، آزادی معقول ، سیاست کلیسایی ، دموکراسی اجتماعی