بررسی تئوری و تجربی افت پسماند در ماده دگررسان مغناطیسی ترفنل -دی

آلیاژ ترفنل -دی علیرغم داشتن سرعت پاسخ بالا ( کمتر از یک میکروثانیه )، به علت وجود پسماند مغناطیسی، رفتاری غیرخطی دارد. بدین سبب، استفاده از آن در محرکه های موقعیت دهنده دقیق با محدودیت مواجح است. برای استفاده از ترفنل -دی در این محرکه ها، دانستن مقدار دقیق افت پسماند و همچنین ایجاد مکانیزمی برای کنترل و جبران آن ضروری است. مدل های مختلفی جهت پیش بینی افت پسماند ارائه شده است. در این مقاله، ابتدا به صورت تئوری بحث مختصری راجع به طبیعت افت پسماند در مواد دگررسان مغناطیسیMagnetostriction) انجام شده و سپس مدل های متداول پیش بینی افت پسماند معرفی شده است. همچنین به صورت تجربی اثر پارامترهایی مثل پیش بار، محدوده میدان مغناطیسی اعمالی به ماده و نوع آلیاژ از لحاظ یکپارچه بودن یا لایه لایه بودن آن بر افت پسماند بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مقدار پی شبار باعث افزایش کرنش قابل حصول و افزایش افت پسماند م یشود. لذا یک پیش بار بهینه برای آلیاژ قابل تعریف است. همچنین با لایه ای کردن آلیاژ می توان مقدار افت را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

دگررسانی مغناطیسی ، ترفنل - دی ، پسماند ، محرکه