اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی و خودگویی انگیزشی در ارتقاء عملکرد ورزشی بازیکنان فوتبال

و هدف: هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی در ارتقاء عملکرد ورزشی و خودگویی انگیزشی زیکنان فوتبال انجام شد 60بازیکن پسر(20؛×30سال)به روش نمونه گیری دردسترس ازبین تیم های×نیمه حرفه ای فوتبال شهرشوشترانتخاب وبه طورتصادفی درگروه های آزمایش وکنترل((N1=N2=30 جایگزین شدند.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی بود .ابتدا عملکرد ورزشی، مهارت های تصویرسازی و خودگویی بازیکنان به ترتیب با استفاده ابزارهای فهرست وارسی رفتار ، مهارت های روانی و مهارت خودگویی اندازه گیری شدند، سپس مهارت های تصویرسازی و خودگویی در 14جلسه گروهی به گروه آزمایش آموزش داده شد و گروه کنترل فقط مهارت های فنی را تحت نظر مربی تمرین کردند .بعد از مداخلات، عملکرد ورزشی آزمودنی ها دوباره اندازه گیری شد .دو هفته بعد، به منظور تعیین ماندگاری مداخلات، عملکرد آزمودنی ها در مرحله پیگیری اندازه گیری و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و t استودنت تحلیل شدند.یافتهها: .نتایج نشان داد که آموزش خودگویی انگیزشی و مهارت های تصویرسازی ذهنی می توانند عملکردهای پاس دادن حفظ و کنترل توپ و گرفتن توپ ازحریف را به طور معناداری افزایش دهند .همچنین نتایج نشان داد که اثر مداخلات درمرحله پیگیری ماندگار بوده است نتیجه گیری : نتایج شواهدی را پیشنهاد می کند که برنامه آماده سازی روانی مبتنی بر خودگویی انگیزشی و مهارتهای تصویرسازی روش مناسبی برای ارتقاء سطح عملکرد بازیکنان فوتبال است .لذا به منظور بهبود سطح آمادگی روانی و عملکرد فرآیندی بازیکنان فوتبال، لازم است زمینه به کارگیری برنامه آماده سازی روانی بازیکنان فراهم شود

کلیدواژه ها:

آمادگی روانی ، تصویر سازی ذهنی ، خودگویی انگیزشی ، عملکرد ورزشی ، مهارت های روانی