علل و انواع آسیبهای ورزشی در ساعات ورزش دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره اول شهر تبریز (سال تحصیلی 95-96)

زمینه و هدف: هدف این تحقیق بررسی علل و شیوع آسیبهای ورزشی در ساعات ورزش دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره اول شهر تبریز در سال تحصیلی 95-96 بود. از بین مدارس موجود در بین نواحی پنج گانه آموزش و پرورش تبریز، 375 نفر از دانش آموزان 13-15 سال به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.روش کار: روش تحقیق حاضر، توصیفی – همبستگی و بر حسب هدف از نوع کاربردی بود. داده های مورد نظر از طریق فرم بررسی آسیب ورزشی موشر آمریکایی جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS (نسخه (18 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی ساده و درصد فراوانی) و استنباطی (خی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری آزمونها کوچکتر یا مساوی 0/05 در نظر گرفته شد.یافته ها: طبق نتایج به دست آمده از تحقیق، بین استفاده از وسایل حفاظتی و پوششی در ورزش و میزان بروز آسیبهای ورزشی رابطه معنیداری وجود داشت P=0/001) ، .(χ2=62/08 بین متغیرهای برخورداری از آمادگی جسمانی لازم؛ ارائه ی کمکهای اولیه، کافی بودن زمان گرم کردن قبل از آغاز کلاسهای عملی؛ توجه معلم یا مربی به اصول علمی و تخصصی در برنامه گرم کردن، روشهای به کار گرفته شده در برنامه گرم کردن، تناسب برنامه گرم کردن با نوع رشته ورزشی، حضور معلم ورزشی در زمان کلاس ورزش، تعداد جلسات شرکت در کلاس های عملی و میزان بروز آسیبهای ورزشی رابطه معنیداری وجود نداشتP> 0/05نتیجه گیری : به طور کلی در جمع بندی یافته های تحقیق حاضر میتوان گفت با تبیین روشهای پیشگیری از آسیبهای ورزشی و مجهز نمودن اماکن ورزشی و استفاده از وسایل حفاظتی و پوششی استاندارد در ورزش مدارس میتوان تا حدود زیادی از بروز آسیبهای ناشی از ورزش جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان پسر دبیرستانی ، آسیبهای ورزشی ، گرم کردن ، کلاس های تربیت بدنی