نقش تربیتی تعلیم و تربیت در پرورش فضائل اخلاقی

انسان برای تکامل فردی و تاثیر بر جامعه ی خود نیازمند فرایندی به نام خودسازی است، که خود مشروط بر خودشناسی است که شامل ابعاد مختلفی از جمله فردی، اجتماعی، هستی شناسانه و ... می باشد. از عوامل فردی می توان به آگاهی از رذیلت ها و فضیلت های اخلاقی، استعدادها و توانایی ها، شاکله شخص، و ... اشاره کرد و عوامل اجتماعی شامل نحوه ی رفتار افراد در برخورد با شخص، عوامل تکامل و انحطاط فرد، و از عوامل هستی شناسانه جایگاه انسان در افرینش را مثال زد. که شناخت این عوامل و خودسازی در آنها نه تنها باعث تکامل شخص می شود، بلکه مانع سقوط اخلاقی، اجتماعی و ... فرد خواهد شد و فرد از طریق خودسازی کانون اثرگذاری بر روی دیگران و جامعه می شود و باعث اصلاح در جامعه خود می شود، همانند پیامبران و امامان معصوم که با روح متعالی خود زمینه تغییر و تحول را در جامعه ایجاد کردند.

کلیدواژه های نقش تربیتی تعلیم و تربیت در پرورش فضائل اخلاقی:

خودسازی ، خودشناسی ، تربیت ، اخلاق ، شاکله