بازشناسی اسباب رزق و انواع آن از منظر قرآن کریم

؛ رزق در زابن عربی به معنی: روزی، باران، ماهانه سرباز، (الرزق الحسن) درآمدی که بدون زحمت بدست انسان رسد و در زبان متداول به معنای اموال غیر منقول است. (قطع الارزاق من قطع الاعناق): محرومیت شخص از وسایل زندگی مساوی است با زدن گردن او. رزق یکی از واژگان پرکاربرد قرآن کریم می باشد و در آیات متعددی بکاررفته است و از آنجا که اسباب رزق در کلام الهی به دو دسته انسانی و غیر انسانی تقسیم شده است که هریک از این اقسام با مصادیق مشخص ذکر شده اند در نوشتار پیش رو کوشش شده علاوه بر تبیین اسباب رزق و انواع آن به معرفی ائمه اطهار به عنوان یکی از وایطه های فیض الهی بپردازد.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، رزق ، واسطه فیض ، ائمه اطهار