سیمای نهج البلاغه در تفسیر المیزان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 695

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RICCONF03_011

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398

چکیده مقاله:

مفسران شیعه که در مکتب پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) کسب فیض کرده اند با ارائه تفاسیر بی بدیل انوار قرآن کریم را به بشریت تدبیده اند. در این میان تفسیر المیزان اثر سترگ علامه طباطبایی جایگاهی ویژه در جهان اسلام و تشیع دارد. آنچه از کلام اهل بیت (ع) در راه معرفت به قرآن به ما رسیده همواره راه گشای تفسیر آیات قرآن بوده و به استناد قرآن و روایات از منابع موثق شناخت و تفسیر آیات قرآن کریم است. نهج البلاغه به عنوان اخ القرآن مجموعه ای نورانی از گفتار و نوشتار امیر مومنان علی (ع) است که می توان آن را منبع موثقی برای تبیین و تفسیر آیات قرآن دانست، بنابراین مفسران شیعه باید نگاه خاصی به نهج البلاغه در تفاسیر خود داشته باشند و از ظرفیت آن در تبیین آیات قرآن نهایت بهره را برده باشند. در این پژوهش بر آن شدیم تا دریابیم نگاه علامه طباطبایی به نهج البلاغه در راستای تفسیر آیات نور چگونه بوده است از ظرفیت نهج البلاغه در تفسیر المیزان چگونه استفاده شده است ضرورت این تحقیق دربازتوجهی به نهج البلاغه در تبیین و تفسیر آیات قرآن کریم و شناخت جایگاه آن در تفسیر المیزان است. به نظر می رسد در تفسیر المیزان که روش تفسیری آن قرآن به قرآن است حداکثر نگاه به نهج البلاغه در مباحث توحیدی بوده است و از ظرفیت نهج البلاغه به عنوان یک منبع روایی متقن به طور مناسب در موضوعات مختلف قرآنی استفاده شده است.

نویسندگان

نادر شکریان

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآنی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم – دانشکده علوم قرآنی ملایر

جواد کارخانه

مدرس دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم – دانشکده علوم قرآنی ملایر