اندازه گیری رسانندگی حرارتی و گرانروی نانوسیال های حاوی نانولوله های کربنی بر پایه روغن موتور

در این تحقیق، از چهار نوع نانولوله ی کربنی متفاوت (نانولوله های کربنی اولیه و نانولوله های کربنی عامل دار با زمان های رفلاکس یک، دو و چهار ساعت) جهت تهیه نانوسیال های بر پایه روغن موتور با غلظت های 0/1، 0/25 و 0/5 درصد حجمی به روش آسیای گلوله ای مکانیکی استفاده شد. رسانندگی حرارتی و گرانروی نمونه ها در دماهای مختلف اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند که مقادیر رسانندگی حرارتی برای نانوسیال های حاوی نانولوله های کربنی نسبت به رسانندگی حرارتی سیال پایه افزایش یافته است. به علاوه مقادیر رسانندگی حرارتی برای نانوسیال های حاوی نانولوله های عامل دار بیشتر از مقادیر مشابه برای نانوسیال های حاوی نانولوله های اولیه هستند. همچنین مشاهده شد که افزایش غلظت نانولوله های کربنی موجب افزایش در رسانندگی حرارتی نانوسیال ها شده است به طوریکه بیشترین مقدار رسانندگی حرارتی برای نانوسیال های حاوی نانولوله های کربنی چهار ساعت رفلاکس با غلظت 0/5 درصد حجمی بدست آمده است. اندازه گیری رسانندگی حرارتی در دماهای مختلف نشان داد که با افزایش دما، افزایش بسیار کمی در مقادیر رسانندگی حرارتی نمونه های مختلف ایجاد شده است به طوری که تقریبا می توان گفت دما تاثیر چندانی در رسانندگی حرارتی ندارد. اندازه گیری گرانروی دینامیکی نمونه های مختلف نشان داد که با افزایش دما، گرانروی دینامیکی به صورت قابل ملاحظه ای برای انواع نانولوله های کربنی اولیه و عامل دار شده، کاهش یافته است. همچنین مشاهده شد که با افزایش غلظت نانولوله های کربنی مقدار گرانروی دینامیکی افزایش یافته است و میزان افزایش گرانروی دینامیکی برای نانولوله های اولیه بیشتر از نانولوله های عاملدار است.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، نانولوله های کربنی عامل دار ، رسانندگی حرارتی ، گرانروی ، زمان رفلاکس