بررسی عملکرد لرزه ای اجزای سازه ای و غیرسازه ای بیمارستان 8 طبقه طراحی شده بر اساس استاندارد 28

بیمارستان ها از جمله سازه های با اهمیت بسیار بالا می باشند که لازم است پس از وقوع زلزله طرح قادر به ادامه خدمت رسانی خود باشند. این امر مستلزم آن است که نه تنها اجزای سازه ای، بلکه اجزای غیرسازه ای بیمارستان نیز در زلزله طرح (دوره بازگشت 475 سال) دچار کمترین آسیب شوند. در این مطالعه به بررسی عملکرد لرزه ای اجزای سازه ای و غیرسازه ای یک بیمارستان 8 طبقه فولادی با سیستم دوگانه قاب خمشی ویژه و مهاربندهای همگرای ویژه پرداخته شده است. با استفاده از 10 جفت شتاب نگاشت که بر روی طیف های طرح با دوره های بازگشت 475 سال و 2500 سال منطبق شده اند، عملکرد لرزه ای سازه بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که با وجود اینکه بیمارستان به طور کامل براساس استاندارد 2800 طراحی شده، لیکن نتوانسته عملکرد لرزه ای مدنظر را تامین کند. به ویژه مهاربندها و ستون های دهانه های مهاربندی شده عملکرد استفاده بی وقفه (IO) و ایمنی جانی (LS) را نتوانسته اند به ترتیب در زلزله های با دوره بازگشت 475 سال و 2500 سال تامین کنند. لذا می توان اظهار داشت استفاده از ضریب اهمیت در طراحی سازه های مهم، تضمینی بر عملکرد صحیح آنها نخواهد بود. عملکرد ضعیف سازه تنها محدود به اجزای سازه ای نبوده، بلکه اجزای غیرسازه ای نیز به شدت مستعد آسیب هستند. به طور نمونه میانگین شتاب در برخی طبقات بیش از 1g بوده است که بر اساس شبیه سازی های المان محدود انجام شده، چنین شتابی منجر به فروریزش دیوارهای بنایی غیرسازه ای بیمارستان خواهد شد. نتایج این مطالعه لزوم بازبینی در آیین نامه های طراحی لرزه ای برای سازه های با اهمیت بالا را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

طراحی لرزه ای ، طراحی عملکردی ، اجزای غیرسازه ای ، مهاربند همگرای ویژه ، استاندارد 2800