روشی نوین برای شناسایی سرویس های کسب و کار مبتنی بر قابلیت

شناسایی سرویس به عنوان اولین گام در مدل سازی ، یکی از مهمترین گام ها در موفقیت پروژه ها درمعماری سرویس گرااست. هدف اصلی آن تولید مجموعه ای از سرویس های کاندید برای پروژه های معماری سرویس گرا است. مطالعات نشان می دهداکثر روش های شناسایی سرویس از رویکرد مدل فرایندی یا مدل نرم افزارهای کاربردی استفاده کرده اند که هزینه بر، زمان بر ودارای پیچیدگی می باشد. رویکرد شناسایی مبتنی بر قابلیت برای برطرف کردن مشکلاتی از قبیل عدم دسترسی به مدل فرآیندی،زمانبر بودن و هزینه بر بودن رویکردهای قبلی و همچنین جهت مدرن سازی سیستم های اطلاعاتی مطرح شده است. در این مقالهروش پیشنهادی مشتمل بر سه فاز اصلی شناسایی قابلیت بر اساس استراتژی، مدل سازی قابلیت های کسب وکار در قالب طراحینقشه قابلیت ها و مدل سازی سرویس کسب وکار تعریف شده است. این روش می تواند با تطبیق مدل مرجع خدمات از طریقماتریس نگاشت قابلیت ها و نوع سرویس منتج به شناسایی سرویس مربوطه شود. در نهایت سرویس های شناسایی شده درکاتالوگ مطلوب خدمات دسته بندی می شوند. مدل سازی روش پیشنهادی با استفاده از نرم افزار اسپارکس ، جهت شناساییسرویس های کسب وکار آزمایشگاه معماری سازمانی دانشکده کامپیوتر دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد انجام شدهاست. ارزیابی سرویس های کاندید به روش آزمون لیتموس سرویس (SLT) انجام شده است وارزیابی روش پیشنهای به روشدلفی با مشارکت خبرگان درحال انجام می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری سرویس گرا ، شناسایی سرویس ، قابلیت کسب وکار ، نقشه قابلیت کسب وکار ، مدل قابلیت ، آزمون لیتموس سرویس