راهبردهای طراحی در طراحی مدارس روستایی در اقلیم گرم و خشک با رویکرد کاهش مصرف انرژی

مدارس به عنوان یکی از مهمترین ساختمان های آموزشی به شمار می روند. هماهنگی مدارس با سایت و اقلیم منطقه منجر به طراحی می شود که ساختمان را همساز با اقلیم می کند که تاثیر عمده ای بر عملکرد و مصرف انرژی ساختمان دارد. تمام خصوصیات ساختمان از جمله جهت گیری، شکل و فرم، جایگیری فضاها و پوسته حرارتی ساختمان (دیوارها، کف و پنجره) از عواملی هستند که در میزان مصرف انرژی در ساختمان موثر هستند و برای دستیابی به ساختمان های پاسخگو به اقلیم باید در نظر گرفته شوند. مدارس روستایی به لحاظ محلی بودن ساختمان نسبت به مدارس شهری از الویت بالاتری برای همساز با اقلیم بودن قرار دارد. امروزه مدارس روستایی متاسفانه با مصالحی غیر از مصالح بوم آورد ساخته می شوند که این منجر به عدم آسایش حرارتی و افزایش مصرف سوخت های فسیلی می شود. این پژوهش، روش آن استدلال منطقی با استفاده از تدابیر توصیفی تحلیلی، با رویکرد کیفی است. براساس این پژوهش به بررسی پارامترهای تاثیرگذار بر بهینه سازی رفتار حرارتی ساختمان مدارس روستایی در اقلیم گرم وخشک پرداخته شده است. بر اساس نتایج بدست آمده چند پارامتر تاثیرگذار عبارتند از : تهویه طبیعی، سایت، فرم ، پوسته ساختمان، جهت گیری، سایبان و روشنایی هر کدام از این پارامترها دارای تاثیرات بسیاری بر عملکرد حرارتی ساختمان مدارس روستایی می باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه ساز مصرف انرژی ، همساز با اقلیم ، پارامترهای طراحی