بررسی شرایط و ضرورت ایجاد مدارس دوستدار کودکان دارای اختلال ADHD

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی شایع ترین اختلالات مشاهده شده در دوران کودکی است که دارای علائم بی توجهی، بیش فعالی و تکانش گری است. این اختلالات مجرر به بروز مشکلات فردی و اجتماعی می شود. با توجه به مطالعات انجام شده در مدارس ایران، با میزان شیوع کلی 97 / 8 درصد، جمعیتی بالغ بر یک میلیون و دویست هزار نفر از دانش آموزان در سال 1397 را درگیر این اختلال می نماید که اکثرا بدون انجام تشخیص علمی با معضلات بسیار زیاد مواجه اند. همچجین با توجه به زمینه انزوا و طرد شدن این کودکان از سوی همسالان و جامعه و مشکلات بادوامی که ممکن است در بزرگسالی ازجمله خطر بالاتر تنهایی، افسردگی و روابط مختل دچار شوند، اکیدا توصیه به جدا کردن این کودکان از سایرین و در مدارس متفاوت نمی شود. هدف: بررسی ضرورت ایراد مدارسی با تغییر نگرش در سازمان آموزش وپرورش در مواجهه با این گروه از افراد جامعه است. روش: این مقاله به روش مروری- سیستمی به بررسی امکان بهبود زندگی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی از طریق ایراد تغییر در الگو، ساختار و مبلمان کلاس، استقرار نظمی منعطف، ارتباط والدین و اولیای مدرسه و همچجین آموزش کارکنان مدرسه، آموزگاران و سایر دانش آموزان همکلاسی می پردازد. بحث و نتیجه گیری: به نظر نگارندگان با توجه به جمیع موارد ذکرشده و دانش موجود که از این اختلال و همچجین تجربه ای که در ایجاد چنین مدارسی وجود دارد و از سویی هزینه اندک و امکان پذیری انجام این تغییرات که اکثرا از جنس نرم افزاری هم هستند، ایراد نگاهی نوین می تواند زمینه ساز جلوگیری از افت تحصیلی این دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه ، بیش فعالی ، دانش آموزان ، مبلمان مدارس.