مقایسه رضایت زناشویی بین مبتلایان سرطانی با تخلیه پستان، حفظ پستان و افراد سالم شهرستان گراش

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 508

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CWHP01_037

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان محسوب می شود. جراحی پستان به دو روش جراحی حفظ پستان وماستکتومی انجام می گیرد. بیماران دارای سرطان پستان یکی از گروه هایی هستند که می بایست توجه بیشتری به ویژگی هایرضایتمندی زناشویی آن ها گردد پژوهش حاضر با هدف مقایسه رضایت زناشویی بین مبتلایان سرطانی با تخلیه پستان، حفظ پستانو زنان عادی شهرستان گراش صورت پذیرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی از نوع مقایسه ای می باشد. جامعه پژوهش مطالعه حاضر زنان مبتلا به سرطان پستانکه تحت عمل جراحی کامل ویا حفظ پستان قرار گرفته بودند تشکیل می داد. برای هر یک ازافراد سه گروه (مبتلایان سرطانی باتخلیه پستان، حفظ پستان و افراد عادی) 30 نفر با شیوه نمونه گیری در دسترس از بین مراجعان بیمارستان گراش انتخاب شدند،ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه رضایت زناشویی (Enrich) بود. داده های به دست آمده به وسیله تحلیل واریانس (ANOVA) توسط نسخه 20 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین نمره رضایت زناشوئی زنان سالم با میانگین و انحراف معیار(19/60±118/14) بالاتر ازمیانگین نمره رضایت زناشوئی زنان مبتلا به سرطان پستان که تحت عمل جراحی حفظ پستان (17/91±114/62) و جراحی تخلیه کامل پستان (18/67±68/75) قرار گرفته اند بود. تفاوت معنی داری درمیانگین نمره رضایت زناشویی بین گروه زنان سرطانی با تخلیه کامل پستان و زنان سرطانی با حفظ پستان و نیز بین گروه زنان سرطانی با تخلیه کامل پستان و زنان سالم وجودداشت درحالیکه تفاوت معنی داری بین گروه زنان سرطانی با حفظ پستان و زنان سالم وجود نداشت.نتیجه گیری:در بیماری سرطان پستان، عموم توجهات و درمان ها بربهبودی جسمی این بیماران متمرکز بوده است، در حالیکه بیماری های جسمی، آسیب های روان شناختی را نیز در پی دارد.پس از درمان بعد جسمانی بیماری، آسیب های روانشناختی آنبرای مدت های طولانی تاثیرات خود را حفظ می نمایند لذالازم است برنامه ریزان مراکز درمانی در خصوص این بیماری، به مشکلاتزناشویی این بیماران نیز توجه کافی داشته وتاحد امکان تصمیم به جراحی حفظ پستان در این بیماران نمایند.

نویسندگان

احمد عبدالهی

فوق تخصص جراحی سرطان،مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران

حامد بهزادی

کارشناس اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی شیراز،شیراز، ایران

عطریه احمدی

کارشناس اتاق عمل، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران

صادق احمدی کشکولی

کارشناس اتاق عمل، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران