بررسی عملکرد جنسی و باروری در زنان مبتلا به صرع: یک مقاله مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 663

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CWHP01_016

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: صرع دومین بیماری نورولوژی شایع در جهان است و 0.3 تا 0.7 درصد زنان ایرانی در سنین باروری به آن مبتلاهستند. یکی از مهمترین مشکلات مطرح شده در این بیماران که سلامت آنها را تحت تاثیر قرار میدهد، تغییر در عملکردجنسی و باروری آن ها میباشد که در این مطالعه مورد برسی قرار گرفتند.روش کار: در این مطالعه مروری، مقالات انگلیسی نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Web of Sciences Scopus و Google Scholar در طی سالهای 2009 تا 2019 مورد بررسی قرار گرفتند. کلید واژه های استفاده شده Reproductive ، Epilepsy، Woman،Sexual Function بودند. نتایج: 19 پژوهش مرتبط مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع اختلال عملکرد جنسی 14 ٪ تا 86 ٪ بود و این زنان در مقیاسکلی و در خرده مقیاس های FSFI، تمایل، برانگیختگی، ارگاسم ورضایت دارای عملکرد جنسی ضعیف تری بودند. استفاده از داروهای Phenobarbital ،Clobazam و مدت طولانی بعد از آخرین تشنج هرکدام با نمرات FSFI بالاتری همراه بودند. ولیکن AED های دیگر Carbamazepine ،Phenytoin و ValproicAcid با عملکرد جنسی ارتباطی نداشتند. زنان استرس وقوع حمله صرع در عمل جنسی را گزارش کردند. محل وقوع صرع نیز تاثیرگذار بود. بطوریکه بروز اختلال عملکرد جنسی در صرع کانونی نسبت به عمومی بیشتر بوده و صرع لوب تمپورال به دلیل درگیری در مناطق لیمبیک تاثیرمنفی بیشتری بر عملکرد غدد درون ریز و تولیدمثلی داشت. حملات صرع با درگیری اندام تحتانی و رخ دادن درزمان خوابنیز باناتوانی جنسی بیشتری همراه بود. همچنین در بیماران سندرم تخمدان پلی کیستیک، آمنوره، نارسایی تخمدان وهیپرپرولاکتینمی بیشتر بود که احتمال ناباروری را افزایش میداد.نتیجه گیری: اختلالات قابل توجهی در عملکردجنسی و باروری این زنان مطرح شده که میتواند متاثراز پاتوفیزیولوژی صرعو داروهای مختلف ضد صرع با اثرات متفاوت باشد. بنظر میرسد این مطالعه لزوم افزایش آگاهی ازاین اختلالات و ارزیابی وکنترل بهتر این اختلالات بمنظور بحداقل رساندن عوارض آنها در این زنان را نشان میدهد.

نویسندگان

مهدیه سائری

دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران