تاثیر آموزش راهبردهای خودکنترلی رفتار بر کاهش ناتوانی یادگیری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان فراشبند

هدف از پژوهش حاضر تاثیر آموزش راهبردهای خودکنترلی رفتار بر کاهش ناتوانی یادگیری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان فراشبند بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان فراشبند بود که از بین آنها تعداد 30 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.روایی محتوایی و صوری پرسشنامه در پژوهش حاضر مورد تایید کارشناسان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ناتوانی یادگیری با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ 88 / 0 بدست آمد. فرضیه های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پکیج راهبردهای خودکنترلی رفتار محبوبی ( 1393 ) و پرسشنامه ناتوانی یادگیری کلورادو و همکاران ( 2011 ) بود. نتایج نشان داد که میانگین نمره مولفه های ناتوانی یعنی یادگیری مشکل خواندن، مشکل شناخت اجتماعی، اضطراب اجتماعی، مشکل عملکردهای فضایی و مشکل حساب کردن در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون کمتر از گروه کنترل است، به عبارت دیگر می توان گفت که آموزش راهبردهای خودکنترلی رفتار موجب کاهش هر یک از مولفه های ناتوانی یادگیری در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردید.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودکنترلی ، ناتوانی یادگیری ، دانش آموزان