مدلی پویا برای بررسی پایداری بلندمدت درآمدهای شهرداری ها

شهرداری‎ها را شاید بتوان یکی از اصلی ترین سازمان های خدماتی در شهرها در نظر گرفت که عملکرد و کیفیت ارائه خدمات آن ها به شهروندان مستقیما بر رضایت آن ها اثرگذار است. توسعه پایدار شهری در گرو رشد پایدار مالی و اقتصادی شهرداری ها است درحالیکه عدم توجه به رشد بلندمدت و پایدار منابع مالی آن ها در کشور یکی از معضلات مدیریت شهری در سال های اخیر بوده است که از علائم آن می توان به فروش بیش از حد تراکم اشاره کرد. در این پژوهش با استفاده از روش پویایی شناسی سیستم ها، شرایط موجود مورد بررسی قرار گرفته و بسته‎های سیاستی برای افزایش سهم درآمدهای پایدار شهرداری ارائه شده است. این مدل می تواند به عنوان مبنایی جهت تصمیم گیری های مدیران شهرداری به منظور تقویت منابع درآمدی پایدار و کاهش هزینه ها قرار گیرد. نتایج شبیه سازی بر روی یکی از مناطق شهرداری تهران نشان می دهد که با ادامه وضع موجود سهم درآمدهای پایدار شهرداری از 5درصد تنها به 22 درصد در سال 1404 خواهد رسید. این در حالی است که درصد تحقق تعهدات درآمدی شهرداری به حدود 5 درصد در سال 1404 می رسد که این موضوع وضعیت نامناسب و ناپایدار اقتصادی شهرداری ها را به خوبی نشان می دهد. بر اساس نتایج، توجه به توسعه زیرساخت های بازیافت پسماند و تمرکز برای افزایش وصول درآمدهای عوارض شهرداری بیشترین اثر را در افزایش سهم درآمدهای پایدار شهرداری تهران خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

درآمدهای شهری پایدار و ناپایدار ، پویایی شناسی سیستم ها ، شهرداری ، تهران