انتقال مالکیت با نگرشی به اینکوترمز

هدف این پژوهش بررسی انتقال مالکیت با نگرشی به اینکوترمز می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی کیفی است. پژوهش حاضر به دنبال دستیابی پاسخ به سوالاتی از قبیل انتقال مالکیت در حقوق ایران و و خارج از کشور به چه معناست نظر قانون مدنی ایران در مورد زمان انتقال مالکیت از فروشنده به خریدار چیست این نظر چه اختلافاتی با کنوانسیون های جهانی از جمله قواعد اینکوترمز دارد بدون تردید عقد بیع مهمترین یا رایج ترین عقد در بین سایر عقود است. در حقوق اسلام آن را ام العقود نامیده اند و این وجه تسمیه چندان هم بی دلیل نیست. زیرا فقیهان بدون آنکه همچون قانون مدنی به ذکر قواعد عمومی در باب قراردادها بپردازند، آنها را در قالب عقد بیع گنجانیده اند. در تجارت بین الملل، بیع آن قدر اهمیت دارد که مقررات و کنوانسیون های ویژه ای مانند کنوانسیون لاه ه مورخ اول ژوئیه 1964 در مورد بیع بین المللی اشیای منقول مادی در مورد آن وضع شده است. بیع در حقوق داخلی از آن جهت حائز اهمیت است که در برخی از کشورها بیع عقدی است تملیکی که به مجرد انعقاد، ملکیت را برای مشتری ایجاد می کند و برخی آن را در زمره عقود عهدی آورده اند. به همین خاطر اغلب کشورها مسئله خطر را به تملیک گره زده اند و برخی آن را مقوله ای جدای از تملیک دانسته اند. تعریف بیع و تعیین ماهیت آن می تواند در تبیین نگرش قوانین مختلف به مسئله خطر کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

انتقال مالکیت ، اینکوترمز