ارزیابی ظرفیت های موجود گردشگری در کلان شهرها با روش soar (نمونه موردی: بافت تاریخی شهر شیراز )

امروزه با گسترش شهر نشینی و انقلاب صنعتی انگیزه مسافرت و تفریح برای احتیاجات روحی و روانی مردم خیلی مهم شد. ورود گردشگر به یک شهر باعث رونق اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مهمی در آن شهر می شود. کلان شهر شیراز به عنوان یکی از غنی ترین و بزرگ ترین مراکز تاریخی، فرهنگی، مذهبی، پزشکی در کشور است که شهر شیراز را به عنوان شهرتوریستی و گردشگری تبدیل می کند. در این پژوهش بر آن شده ایم که ارزیابی توسعه گردشگری شهر شیراز را بسنجیم. روش داده های کاربردی آن با استفاده از مدل SOAR بوده است. که بررسی ها نشان می دهد شهر شیراز با وجود پتانسیل هایی بالای گردشگری اماهنوز نتوانسته است زیاد در امر گردشگری موفق عمل کند که این عامل یک ضعف در مقایسه باکلان شهر های دیگر ایران است. بهره مندی از صنعت گردشگری امروزه باید با برنامه ریزی های دقیق و مدیریت صحیح انجام شود که این امر باعث می شود میزان جذب توریست و گردشگر داخلی و خارجی افزایش یابد.بدین منظور، با توجه به ماهیت استراژی SOAR پس از گفت و گوهای متعدد با افراد و گروه های مختلف که در گردشگری این شهر نقش داشتند، نقاطمثبت و فرصت ها و آرمان های بخش گردشگری این شهر تعیین شد. نتایج مورد انتظار در توسعه گردشگری بافت تاریخی شهر شیراز عبارتند از: 1-افزایش نرخ مشارکت اقتصادی 2-افزایش میزان سرانه فضای سبز . 3-مرمت و نگهداری بافت و افزایش مرکز خدماتی رستوران ،هتل و مراکز پذیرایی 4-برخورداری از ارزش های ویژه معماری .

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، گردشگری ، روش تحلیلی soar ، شهر شیراز