ارزیابی سنجش از دوری تغییرات کاربری اراضی شهر ارومیه و پیش بینی روند تغییرات آن تا سال 2030

در قرن 21 به دلیل مسائلی مانند دستیابی به یک زندگی بهتر، شهرنشینی سرعت بالایی به خود گرفته است. این شهرنشینی موجب تغییر کاربری/پوشش اراضی و جایگزینی سطوح نفود ناپذیر با پوشش گیاهی و دیگر سطوح نفوذ پذیر شده که این امر مشکلات زیست محیطی خاص خود را به دنبال دارد. مدیران شهری باید با سیاست گذاری های درست گسترش شهری که در بعضی نواحی شکل افسار گسیخته به خود گرفته را کنترل کنند. سنجش از دور می تواند به عنوان یک ابزار مفید و کارآمد در این زمینه کمک حال مدیران و برنامه ریزان شهری باشد. در این پژوهش با استفاده تصاویر ماهواره لندست به بررسی تغییرات کاربری/پوشش اراضی شهر ارومیه در بازه 2000 تا 2018 پرداخته شد. نتایج بدست آمده حاکی از این بود که مساحت اراضی دارای پوشش سطوح نفوذ ناپذیر 54.20 % افزایش یافته و مساحت اراضی دارای پوشش گیاهی و خاک لخت به ترتیب 17.83 % و 24.50 % کاهش یافته است. و نیز با مقایسه نقشه اراضی سطوح نفوذ ناپذیر برای سال 2000 و 2018 مشخص شد که عمده گسترش شهر از جهات شمال غربی، غربی و جنوبی بوده است. همچنین برای پیش بینی روند تغییرات کاربری/پوشش اراضی از مدل CA-markov استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که در نقشه کاربری/پوشش اراضی پیش بینی شده برای سال 2030 ، 34.14 % از مساحت شهر را خاک لخت، 12.65 % از شهر را پوشش گیاهی و 53.21% از شهر را سطوح نفوذ ناپذیر تشکیل می دهد. که این نشان دهنده ادامه گسترش فیزیکی شهر در سال های آینده می باشد.

کلیدواژه ها:

شهرنشینی ، سنجش از دور ، گسترش شهر ، CA-Markov ، کاربری/پوشش اراضی