نقش چوب در ساختار بافت شهری و روستایی مازندران (نمونه موردی: بررسی خانه های چوبی روستای دلیر)

چوب از جمله مصالح طبیعی است که به طور غالب در معماری مازندران حضور داشته و تاثیرات این حضور تا جایی بوده که توانسته است به طور همزمان هم نمودهایی از خواص فیزیکی و مکانیکی خود را به نمایش گذارد که در این قسمت هم پوشانی مظاهر معمارانه با امور سازه ای به حدی است که تمایز بین آن ها امکان پذیر نیست و هم نمودهایی هویتی از خود به جا گذاشته است که تا به آن جا پیش رفته است که این مصالح ساختمانی خود به تنهایی نماد معماری مازندران می شود. در این مقاله با به کارگیری اسناد کتابخانه ای و به صورت همزمان مشاهدات میدانی از روستای دلیر و با روشی توصیفی تحلیلی و با نگاهی کیفی چوب در معماری مازندران بررسی می شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که چوب در معماری مازندران به وجهی نمود یافته است، همچون لت بودن، کله چو بودن، نال بودن، شیرسر بودن، پلور بودن و ... که می توانسته است همواره در این بوم باشد.

کلیدواژه ها:

چوب ، معماری ، مازندران ، سازه ، هویت