ارزشیابی سیستم طراحی بایونیک به عنوان ابزاری خلاقانه در آموزش طراحی معماری

آنچه انسان طراحی می کند و می سازد، نمود آرمان ها و خواسته های اوست. اساس ساختن دست اندازی به طبیعت است و این کار ارتباطی تنگاتنگ با تفکر انسان با طبیعت دارد. این مقاله در جستجوی منابع مکتوب نوشتاری، کنکاشی است که بر نگرش طراحی معماری به علم بیونیک می پردازد، و می کوشد تا تاثیر استفاده از این شیوه را در آموزش معماری در کلاس های طراحی معماری مورد بررسی قرار دهد. در این راستا روش های آموزش معماری مورد بررسی قرار گرفته و با مطالعه نمونه موردی به تاثیر این روش در طراحی معماری می پردازد. هدف از این پژوهش، بررسی روش هایی است که معماران با استفاده از الگوبرداری از طبیعت، به حل مسئله طراحی می پردازند. همچنین شیوه های آموزش در طراحی معماری با این رویکرد مورد بررسی قرار گرفته، و در پایان اصولی برای استفاده بهینه از الگوهای موجود در طبیعت در جهت ایجاد فرم و ساختار پاسخگو در طراحی معماری ارائه خواهد شد. در این راستا 4 نمونه موردی از استفاده بایونیک و الگوبرداری از طبیعت در کلاس های طراحی و معماری مورد بررسی قرار گرفته شده؛ و در نتیجه این بررسی ها به الگویی برای استفاده از بایونیک در کلاس های طراحی معماری رسیده ایم.

کلیدواژه ها:

آموزش طراحی معماری ، آموزش معماری ، معماری بایونیک ، بایومیمیک