برآورد جابجایی عمودی زمین ناشی از روانگرایی و کاهش آن با کاربرد شن و ژئوسنتتیک

در دهه گذشته مهندسی روانگرایی به ارزیابی عواقب روانگرایی در عملکرد لرزه ای سازه ها و تاسیسات مهندسی پرداخت، این کار نیاز به ابزارهای دقیق و قابل اعتماد برای پیش بینی تغییرشکل های کم و متوسط زمین داشت. یک برنامه تست آزمایشگاهی شامل آزمایش برش ساده ی غیرزهکشی شده ی سیکلی، برروی نمونه های کاملا اشباع ماسه Monterey #0/30 انجام شد و یک روش نیمه تجربی جدید، برای پیش بینی نشست های پسا روانگرایی بازتحکیم حجمی زمین، پیشنهاد شد.درادامه ی این پژوهش اثراستفاده از شن و ژئوسنتتیک درکاهش جابجایی عمودی خاک ناشی از روانگرایی، با استفاده از دستگاه میزلرزه، مورد ارزیابی قرارگرفت. این اثر با اندازه گیری فشار آب حفره ای و تغییر شکل عمودی خاک، با توجه به فرآیند ارتعاش مورد ارزیابی قرار گرفته است. با انجام چندسری آزمایش میزلرزه، به اثبات رسید که جابجایی عمودی زمین با استفاده ازشن و ژئوسنتتیک درماسه ی سست و ماسه ی متراکم، به ترتیب بیش از 54 % و 32 % کاهش یافت. همچنین نتایج آزمایش ها، کاهش حدود 62 % در اختلاف نشست بین ماسه سست و ماسه متراکم را نشان داد.

کلیدواژه ها:

جابجایی عمودی زمین ، روانگرایی ، پساروانگرایی ، تخمین نشست زمین ، شن و ژئوسنتتیک ، لایه ماسه ی سست و اشباع ، بازتحکیم حجمی ، فشار آب حفره ای