بررسی عملکرد قاب های فولادی تقویت شده با ابربادبندها تحت خرابی پیش رونده به روش اجزای محدود

خرابی پیشرونده را به صورت گسترش خرابی موضعی اولیه از عضوی به عضو دیگر که سرانجام به گسیختگی تمام سازه یا قسمت بزرگی از آن می انجامد تعریف می کنند ، یکی از انواع مختلف سیستم های باربر جانبی،ابربادبند است. این سیستم نسبتا جدید که در ایران هنوز رواج نیافته است، می تواند در کاهش آسیب پذیری های سازه های فولادی در برابر زلزله نقش موثری ایفا نماید ، در این پژوهش قاب های فولادی 20،15،10 طبقه کهدارای دو تیپ تقویت شده با ابربادبند و بدون ابربادبند می باشند در نرم افزار اجزای محدود آباکوس مدلسازی شده و در انتها نتایج مدلسازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و ارزیابی شده است و نتایج زیر حاصل گردید:اضافه نمودن ابربادبند به قاب فولادی 10 طبقه در حالت های بدون حذف ستون، حذف ستون گوشه و حذف ستون میانی به ترتیب سبب کاهش 10.5 ، 50.54 و 52.33 درصدی در تنش های حداکثر می گردد و به ترتیبسبب کاهش 8.12 ، 84.57 و 78.31 درصدی در تغییرمکان های حداکثر و اضافه نمودن ابربادبند به قاب فولادی 15 طبقه در حالت های بدون حذف ستون، حذف ستون گوشه و حذف ستون میانی به ترتیب سبب کاهش15.26 ، 31.56 و 39.07 درصدی در تنش های حداکثر و سبب کاهش 14.57 ، 78.90 و 71.36 درصدی در تغییرمکان های حداکثر می گردد.اضافه نمودن ابربادبند به قاب فولادی 20 طبقه در حالت های بدون حذفستون، حذف ستون گوشه و حذف ستون میانی به ترتیب سبب کاهش 16.78 ، 27.96 و 27.20 درصدی در تنش های حداکثر و سبب کاهش 17.27 ، 74.35 و 63.15 درصدی در تغییرمکان های حداکثر می گردد.

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، ابربادبندها ، اجزای محدود ، عملکرد سازه