استراتژی های ارتقاء گردشگری فرهنگی در بافت تاریخی زندیه شیراز

در دنیای معاصر دیدگاه های نوینی در عرصه گردشگری مطرح شده است که گردشگری فرهنگی یکی از آنهاست. یکی از اهدافگردشگری فرهنگی در بافت های تاریخی، شناسایی عوامل تاریخی منطقه ای و تاثیر آن بر جذب گردشگر، ارتقا کیفیت ارتباط با سایراماکن تاریخی و فرهنگی و گردشگری ، و پیش بینی فعالیت های زنده و پویا ، ایجاد حیات و سرزندگی در بافت های تاریخی، ایجاداشتغال و کمک به اقتصاد محله در زمینه فرهنگی و گردشگری می باشد.در این مقاله تلاش شده تا با یررسی پارامترهای کالبدی، فرمی، عملکردی، بررسی و شناخت اصول در مجتمع فرهنگی گردشگری بافتتاریخی زندیه در شیراز بپردازیم تا موجب ارتقا حس گردشگری- فرهنگی گردد. دراین پژوهش می توان به معرفی استانداردهای طراحی مناسب و موثر درعوامل زیبا شناختی، عوامل محیطی، عوامل عملکردی ،عوامل اجتماعی فرهنگی وموقعیت مکان جهت استفادهگردشگران داخلی و خارجی در مجموعه مجتمع فرهنگی گردشگری زندیه اشاره نمود. هدف از شناخت و طراحی این عوامل، دست یابیبه استراتژی هایی جهت ارتقاء گردشگری فرهنگی در بافت تاریخی زندیه شیراز بوده است.نتایج حاصل حاکی از این است که با توجه به اینکه مجموعه زندیه شیراز در مرکز مهمترین محور فرهنگی تاریخی شهر قرار دارد که درسازمان فضایی و شبکه اجتماعی اقتصادی و فرهنگی شهر جایگاه ویژه ای دارد ، هرگونه تصمیم گیری و سیاستگذاری درخصوص آن بهدلیل موقعیت کالبدی،ارتباطی، اقتصادی و ارزشهای تاریخی آن اثری تعیین کننده در ساختار فضایی و اجتماعی شهر خواهد داشت.درنتیجه ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء گردشگری در این بافت تاریخی موجب ، ایجاد اشتغال و کمک به اقتصاد منطقه در زمینه فرهنگی وگردشگری می شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری فرهنگی ، عوامل زیبا شناختی ، عوامل محیطی ، عوامل اجتماعی ، بافت تاریخی زندیه