شهر کم کربن؛ تعیین اصول و ارائه سیاست های اجرایی برای شهر تهران

در عصر حاضر شهرها از یک طرف سهم عمده مصرف انرژی و انتشار گاز های گلخانه ای از جمله کربن را در دنیا به خوداختصاص داده اند که این عامل می تواند سبب تغییر اقلیم و گرم شدن کره زمین و در نتیجه مخاطرات زیست محیطی وانسانی گردد. از طرف دیگر، جمعیت و وسعت شهر ها به ویژه در کشور های در حال توسعه، به طور تدریجی رو بهافزایش و متناسب با آن، احتیاج بیش تری به انرژی برای توسعه اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی احساس می شود. بدینخاطر، شهر ها برای تلفیق حفاظت از منابع طبیعی و توسعه شهری، نیازمند تغییر رویکرد هستند که شهر های کمکربن، گامی اساسی برای توسعه پایدار شهری به حساب می آید. پژوهش حاضر هدف خود را ارائه رهنمود هایی در جهتکاهش میزان انتشار کربن و حرکت به سوی شهر کم کربن با مطالعه موردی شهر تهران تعیین کرده است. بدین منظور،نگارنده با بررسی مبانی و پیشینه نظری موجود در این زمینه، به تعیین اصول شهر های کم کربن و ارائه راهکار هایاجرایی برای شهر تهران پرداخته است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که بایستی راهبرد های اساسی نظیر تامینشبکه حمل و نقل پاک، ارزان، یکپارچه وکارآمد، تامین کیفیت فرم کالبدی کم مصرف از لحاظ انرژی فسیلی، زمینهسازی برای هم سویی کارآیی عملکردی و کاهش بهره گیری از انرژی فسیلی، حفاظت و تقویت منابع طبیعی موجود درشهر، بستر سازی در راستای کاهش مصرف انرژی فسیلی و تجدید ناپذیر و نیز اصلاح سبک زندگی و فرهنگ معیشتیمردم، در طرح و برنامه های توسعه شهری تهران پیگیری و عملیاتی شوند.

کلیدواژه ها:

کربن ، گاز های گلخانه ای ، شهر ، شهرکم کربن ، تهران