تاثیر گسترش آموزش هنر های تجسمی بر توسعه صنعت گردشگری پایدار

برخلاف اینکه ایران پیشینه بسیار غنی در بخش تولیدات هنری و فرهنگی دارد. هنوز نتوانسته جایگاه مناسبی برای خود درگردشگری هنری به وجود آورد. با توجه به اثبات رابطه متقابل بین هنر و پیدایش گردشگری مدرن این مسئله مطرح می شودکه چگونهگسترش آموزش هنر های تجسمی می تواند بر توسعه صنعت گردشگری پایدار تاثیر گذار باشد این پژوهش با روش کیفی و کاربردیاست که داده های مورد نیاز آن به شیوۀ کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده است وهدف از آن رسیدن به طرحی برای ارتقا سطح دانشعمومی و تخصصی هنر،ایجاد محیطی مناسب برای هنرمندان و علاقه مندان به هنر و تحصیلات هنر به ویژه دانشجویان رشته های گروههنر برای تامل ،ارتقا و نمایش ارزش های فرهنگی و از طرفی اشتغال زایی برای دو گروه نیروی آماده به کار در مقوله هنر و گردشگری درکنار توسعه گردش پذیری داخلی و خارجی است. هنر و گردشگری در حال حاضر می تواند به گسترش گردشگرپذیری و ارتقاء دانشهنری کمک کند بدین منظور با در نظر گرفتن این دو عنصر می توان مجموعه پردیس گردشگری هنری رو پیشنهاد دادکه نه تنها میتواند تقاضای هنری فرهنگی استان ها را پوشش دهد بلکه با نگاهی وسیع تر می تواند به یک مرکز تامل فرهنگی در سطح کشور و بینالملل نیز تبدیل گردد و در کنار آن نیاز های تفریحی و لذت های بصری را هم به عنوان یک مجموعه گردشگری هنری در خود داشتهباشد که در این بین با شروع فعالیت خود نیز می تواند گامی برای رشد و توسعه دانش هنری ملی بردارد. از سوی دیگر با توجه بهتاثیرروشن هنر بر روی کودکان مجوعه های علمی آموزشی با پس زمینه هنر ویژه آنها می تواندنوعی گردشگری و علاقه مندی به هنر درسنین پایین را در پی داشته باشد که این موضوع از پیشنهاد های تحقیقات آینده است.

کلیدواژه ها:

آموزش هنر و گردشگری ، گردشگری فرهنگی ، گردشگری هنری ، گردشگری پایدار