کاربرد علم ژئومورفولوژی در مطالعه محیط زیست باستانی ایران

ژئومورفولوزی یا زمین ریخت شناسی شاخه ای از رشته ی جغرافیای طبیعی است که به بررسی اشکال طبیعی درسطح زمین و عوامل موثر بر تشکیل و تغییر شکل آنها می پردازد. این اشکال، حاصل عملکرد مشترک نیروهای درونی وبیرونی زمین در طی گذر زمان هستند . علم باستان شناسی نیز به پژوهش در زمینه ی گذشته ی انسان، بر اساس بقایایمادی او می پردازد. فصل مشترک این دو علم این است که با تکیه بر شواهد ژئومورفولوژی میتوان تحولات طبیعی کهدر طی هزاران سال گذشته در سطح زمین اتفاق افتاده است را شناسایی کرده و نقش آن ها را بر روند زندگی انسان هامورد بررسی قرار داد. در این مقاله توصیفی- تحلیلی که به روش اسنادی تهیه گردیده، سعی شده است که با بررسی پژوهش های اخیری که در زمینهی علم ژئومورفولوژی صورت گرفته، تغییرات سیمای سطح سرزمین ایران در طیهزاران سال گذشته تشریح شده و زمینه ای فراهم شود که باستان شناسان با تکیه بر آن، تاثیرات عوامل طبیعی بر سیرتحولات زندگی انسان ها در ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.

کلیدواژه ها:

ژئومورفولوژی ، باستان شناسی ، سطح زمین ، محیط زیست باستانی ، زندگی انسان ها