ارزیابی توان ها و پتانسیل های گردشگری روستایی در شهرستان فیروزآباد (مطالعه موردی: بخش میمند فارس)

از زمانی که روستاها با شهرها ارتباط برقرار کردند و نیازهای فراغتی شکل گرفته در شهرها مستلزم محیط های طبیعی و دستنخورده شدند، گردشگری روستایی شکل گرفت. گردشگری روستایی یکی از مردمی ترین، ساده ترین و در عین حال کم هزینه ترینشکل های گردشگری محسوب می شود. با توجه به پتانسیل های بالا و جاذبه های فراوان روستاهای ایران اگر صنعت گردشگری بهجایگاه واقعی خود برسد و به چشم منبع درآمدی برا دولتها و روستائیان به آن نگریسته شود، دیری نمی پاید که شاهدپیشرفت های چشمگیری در کشورهای جهان سومی و درحال توسعه به خصوص در روستاها خواهیم بود. در این راستا پژوهشحاضر براساس روش توصیفی-تحلیلی با مطالعات کتابخانه ای، تحقیقات میدانی و مصاحبه با مردم محلی به شناسایی و معرفیظرفیت ها و جاذبه های گردشگری بخش میمند فارس به عنوان منطقه ای تاثیرگذار بر توسعه گردشگری روستایی شهرستانفیروزآباد و استان فارس، پرداخته است. با توجه به نتایج حاکی از پژوهش انجام گرفته، این منطقه دارای توان های لازم جهتجذب گردشگر در زمینه گردشگری روستایی و توسعه اقتصادی واشتغال جوانان و... میباشد و علیرغم برخورداری از توان وپتانسیل های لازم در این زمینه، اقدامات مناسبی که بتواند موجبات توسعه نظام گردشگری و جلب رضایت گردشگران را فراهمآورد، صورت نگرفته است و ازعدم برنامه ریزی و درنتیجه ضعف امکاناتی و به خصوص تاسیسات اقامتی و پذیرایی رنج می برد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، پتانسیل های گردشگری ، شهرستان فیروزآباد ، بخش میمند فارس