واکاوی نقش تعاونی ها در مدیریت پایدار منابع آب در کشاورزی با تمرکز بر توسعه سامانه های نوین آبیاری

ایران با 247 میلیمتر متوسط بارندگی سالیانه (معادل یک سوم متوسط جهانی بارش)، جزو کشورهای کم آب جهانمحسوب می شود. محدودیت منابع آب همراه با رشد روزافزون جمعیت و مصرف محصولات کشاورزی، ضرورت توجههرچه بیشتر به شیوه های صرفه جویانه مصرف آب و اصلاح سیستم های آبیاری را می طلبد. در این راستا یکی از روش-های استفاده بهینه از آب در بخش کشاورزی، بکارگیری سامانه های نوین آبیاری ازجمله سیستم های آبیاری تحت فشارمی باشد. این امر ضمن تامین منابع کافی آب، افزایش تولید و کمک به اقتصاد کشور را در پی خواهد داشت. مدیریتپایدار منابع آب در بخش کشاورزی نیازمند ساز و کارهایی است که مداخله گری نظام مند تمامی کنشگران را میسرسازد. بررسی ها نشان می دهد امروزه مدلی که می تواند کشور را در شرایط تحریم به سمت تحقق عدالت اجتماعی وتوسعه همه جانبه سوق داده و در خیزش عظیم اقتصادی قرار بدهد، مدل تعاون است. تعاون بعنوان یکی از بخش هایسه گانه در اقتصاد کشور، میتواند با ارتقای مولفه های اعتماد، تجمیع امکانات، منابع و سرمایه ها و نیز توسعه مدیریت وفکر جمعی در قالب تعاونی ها سهم بسزایی در توسعه مدیریت و زیرساخت های مختلف منجمله بهبود وضعیت نظام آبیاریداشته باشد. لذا این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسناد معتبر تهیه شده است، تلاش داردمفاهیم، اهمیت و ضرورت شرکت های تعاونی مرتبط با بخش آب در ارائه خدمات زیرساختی روش های نوین آبیاری دربخش کشاورزی را بررسی، و در پایان راهکارها و پیشنهادهایی کاربردی ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

تعاون ، مدیریت منابع آب ، آبیاری تحت فشار ، مشارکت