بررسی توزیع فضایی مکانی خدمات درمانی، بهداشتی منطقه 4 اهواز و بهینه گزینی آن با استفاده از GIS

دسترسی برابر به خدمات سلامت منجمله خدمات بیمارستانی از حقوق اساسی همه انسانهاست. در این راستا نابرابری در توزیع فضایی 1 منابع بخش سلامت، دسترسی برابر افراد به خدمات بهداشتی و درمانی را با مشکل مواجه خواهد نمود. تخصص در زمینه برنامه ریزی بهداشتی- درمانی اغلب منابع به صورت نامتوازن تخصیص مییابند. بنابراین با توجه به این نکته که فضاهای بهداشتی و درمانی باید به نحو شایسته ای در سطح شهر مکان یابی گردند ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش به بررسی وضع موجود و مکان یابی مناسب فضاهای درمانی منطقه چهار اهواز با توجه به اطلاعات جمع آوری شده، بررسی پارامترهای محدوده مورد مطالعه و سپس برای وزن دهی به معیارها با استفاده از مدل AHP و سپس با استفاده از نرم افزار ARC GIS و منطق FUZZY تحلیل شدند. در ارزشگذاری لایه های اطلاعاتی، لایه ی مراکز مسکونی و لایه ی مراکز صنعتی به ترتیب بیشترین وزن ( ( % 19,7 و کمترین وزن (%1,5) را گرفتند. پس از تحلیل سازگاری، نرخ ناسازگاری کاربریهای مختلف با کاربری درمانی 0,04 به دست آمد.

کلیدواژه ها:

مکان گزینی ، درمانی ، اهواز ، AHP