نقش اصلاح ارتباطات بر مبنای آموزه های دینی در افکار خودکشی گرایانه

امروزه خودکشی به عنوان یکی از معضلات جوامع انسانی مطرح میشود. روان شناسان و جامعه شناسان در اینباره پژوهشهای بسیاری ارائه نمودهاند؛ لکن در رویکرد مذهبی، راهکارهایی را براساس مبانی عقیدتی اسلامی، میتوان جست. با بررسی این مسئله در آیات و روایات، میتوان اذعان نمود که ریشه ی بسیاری از خودکشی ها در مشکلات ارتباطی بین انسان با خدا، خود و دیگران است. دین مبین اسلام، ارائه ی مجموعه آموزه هایی برای برقراری ارتباطات صحیح و در نتیجه کاهش فشارها و تنشهای زندگی را ارائه نموده است. بنابراین توجه به تعالیم قرآن و روایات، نقش موثری در ارائه راهکارهای کاهش آمار خودکشی دارد؛ لذا پژوهش حاضر، با رویکرد قرآنی- روایی و به روش توصیفی- تحلیلی ضمن بیان راهکارهای اصلاحی در حوزه ارتباط با خدا، ایمان به رحمت و قدرت خداوند، توکل، توبه و معادباوری را پیشنهاد میدهد. در حوزه ارتباط با خود، او را به حفظ اعتماد به نفس، کسب مهارتهای زندگی، ترک افکار منفی، نشاط و مثبتاندیشی توصیه مینماید و در حوزه ارتباط با دیگران، تغییر موقعیت در حیطه-ی زمانی، مکانی و فرهنگی و همچنین گسترش و تحکیم روابط خانوادگی و اجتماعی را پیشنهاد می-نماید.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، آموزه های دینی ، اصلاح روابط ، خدا ، انسان ، محیط